Ayna Çarpması okuduğum en etkileyici öykü kitaplarından biri. Karakter devamlılığı olduğu için öyküler arasında bağlantı kurabiliyor, imgelere yatkınlık kazanıyor ve anlatıdaki şiirselliğe kendinizi daha rahat bırakabiliyorsunuz. Bu kitabı beş yıl sonra anımsasam dönüşler, annesinin eteğine desen olan bir çocuk, ayna, oda, kamburluk ve topallık gibi insan mükemmeliyetini sarsan "kusurlar", içeri- dışarı zıtlığı gibi başlıklar gelirdi herhalde aklıma.
Kitabın bütünü fısıltıyla bağıran bir metin. Savrulup birikmekten ibaret bir yaşamda yalnızlığı da bir çocuk yalınlığıyla anlatmış. Ve tabii özenti slogan atmayan militan bir metin. Usul usul, bağırmadan, işaret parmağı göstermeden harcını acıyla karan öyküler. Çok beğendim. Çok alıntıladım. İkinci kez okunmalı.