Sahnelemek için bir adam yaratmaya çalışmak ve yaratmaya çalıştığı adamın kendisine aksetmesi..''bir adam yaratmaya kalkıştım. Bir adam yaratmak... Ona bir kafa, bir çift göz, bir burun, bir ağız uydurmak. Ona göre bir beyin yapmak ve göğsünün içine bir kalp takmak. Saat gibi işlesin, kanını vücudunda döndüren bir kalp. Bir kalp anlıyor musun? Güya duyan, acılarına, sevinçlerine yataklık eden yerde orası. Bir kalp. Bitti mi? Biter mi? Bu adama bir de kader yaratmak lazım. Bu adam yaşayacak, gezecek, tozacak, başından bir şeyler geçecek. Bu adamın mesela bir babası olacak. O da bir incir dalına asılmış bulunacak. Sonra o da... Eeee? (Haykırır)Ben Allah mıyım?... Hiç sonsuzluk ile boy ölçüşmek olur mu? '' diye sitem eder Hüsrev.
