ne haydut bir akşamdı
ne kadar da karanlık
kilitlenmişti ellerimiz görünmez kelepçelerle
meyhaneler gözaltında
rakılar zehirli
kadehler kırılmıştı artık
Sayfa 27 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
...
Ne haydut bir akşamdı
Nazım hapiste Dinamo sürgün
Bir o şiir kalmıştı hani/Gazali'den rubailerle
Yalnızlıklar kesince önümüzü
Kara zindan ağızları gibi
Büsbütün
Ne haydut bir akşamdı
Haydutlardan da beter
Yıldızlar bozmuştu gökyüzünü
Yemyeşil gürültüler
Uzakta bir köpek dağılıyoruz
Toprakta sürgünlerin ürkekliği
Bardakta sosyalist karanfiller
Bir çay içer misin yoksa kahve mi
Kibritin yok demek cıgaraya başladın
Ellerin de titriyor bir şeyin mi var
Böyle bir kız değildin sen eskiden
Sana ne yaptılar sana ne yaptılar
Kirpiklerin ıslanıyor durup dururken
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam sanki çocuktular
bıraksam korkudan gözleri sislenir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
hayır sanmayın ki beni unuttular
hâlâ arasıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir şarkı belki bir şiir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kimbilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir
....
Tek başına özgürlük ne işe yarayacak
Bir türlü çözemedikleri bu
Ölü bir gezegenin
soğuk tenhalığına benzemesin diye
Özgürlük mutlaka paylaşılacak
Suç ortağı bir sevgiliyle
...
Bir gece sabaha karşı
En kilitli kapılırım açılacak
Yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
Ne sensiz kalırsam korkusu
Ne kitaplarda okuyup altını çizdiklerim
Ne alkol tutabilecek beni
Ne ölüm telaşı