romanımız akıcı ve çok güzeldi ama en etkilendiğim kısım ise bu 8 anlatım içinde bir gencin dramı adı altında son yazı ( eğer gerçekten de yevgeniy bir ruh hastasıysa bütün insanlarda öyle,gerçek ruh hastaları , kendindeki belirtilerin farkında olmayıp başka insanlarda delilik alametleri gören kimselerdir.) açıkça söylenmek istenen deve kendi hörgücünü göremez deyimi tam yerinde sanırım . o zamanlarda bile bunun var olduğunu anlıyoruz tabi ki ve insanlığın hiç değişmemiş olduğunu açıkça görebiliyoruz. kitabı inceleme adı altında diyebileceğim şey harika anlatımlar ve herkesin okuması incelemesi gereken bir roman. fakat incelemeden ziyade değinmek istediğim en önemli noktayı da anlatamadan geçemezdim tabi ki . umarım bugünün romanları gelecekteki insanlara insanlık hiç değişmemiş dedirtmez aksine ne acayip şeyler varmış . bizim yaşadığımız şu anda insanlar hiç öyle değil . herkes kendini öz eleştiriye tabi tutabiliyor herkes nefsine hakim olabiliyor.herkes birbirinin hatasını düzeltebilip doğru yola iletebiliyor.......vb. diyebilen insanlık var olabilir sanırım.
