Bir süredir Türk edebiyatının klasikleşmiş eserlerinden devam etmekteyim. Bugün inceleyeceğim eser Halid Ziya Uşaklıgil'in Bir Ölünün Defteri adlı eseri.
Eserin konusu adından da anlaşılacağı üzere iki yakın arkadaştan biri vefat ediyor ve geriye bir defter bırakıyor. Kitap bu defterde yazanlardan oluşmakta. Duyguların yoğun olduğu, olayların kimi yerde kısa kimi yerde uzun tutulduğu ve okuma açısından bu tarz kitap seven yeni okurlar için uygun olduğunu düşündüğüm bir kitap.
Eser çok uzun değil fakat duyguları o kadar yoğun ki okuduğunuz her satır anlatılmak istenen duygu içinizde hissettiriyor. Okuyucu yormayan bu betimlemeler eseri gerçekten anlamlı kılmış. Olaylar kimi yerlerde kısa tutulmuş ve anlam yoğunluğu oluşması önlenmiş diye düşünüyorum.
Kitapta benim hoşuma giden bir ayrıntı oldu. Bundan önce okuduğum ve bu döneme ait olan eserlerde kadınlara çok fazla söz hakkı verilmiyordu ve hatta bazı kitaplarda o dönemde yaşayan kadınlar için üzüntü bile duyuyordum. Fakat bu eser 1892 yayımlanmış olmasına rağmen kadın erkek konuşmaları, kadınların düşüncelerinin önemi gibi konularda benzer tarihte yazılan eserlere göre daha üstün bir konumda diye düşünüyorum. Tabii ki bazı adetler, kitapların doğası gereği, dönemi yansıtıyor fakat Halid Ziya Uşaklıgil'in kalemini bu konuda çok beğendim.
Kitabı zaman buldukça veya zaman yaratabildikçe aralarda okudum. Zaten çok uzun olmayan bir eser olduğu için birkaç gün içerisinde zihnimi çok yormadan bitirdim. Konusu ve anlatış biçimi ile beğendiğim bir eser oldu.
Herkese iyi okumalar!
