Aşk mektuplarını bir araya toplayıp bir deste yaparsınız. Bunlara birkaç hatıra eklersiniz. Hepsini büyük bir özenle birbirine tutturursunuz. Ve bu yadigarlar önce hüzünlü bir cazibe yaratır. Sonra mavi gözlü, sarı saçlı bir güzel geçer ve yadigarlar ölür. Zira arkadaş da, meslek de, memleket de, eve dair hatırlarlar da artık bir işe yaramadıkları takdirde renklerini kaybeder.