Osmanlı Sultanı, Hive'de Peygamber'in halifesi olarak kabul ediliyordu. Bu nedenle, gerek Sultan Hazretlerinin, gerek Mabeyn-i Hümâyûn görevlilerinin ve diğer memurlarının genel olarak "salihlerin sâlihi", âbid, zâhid, mübarek kimseler olduklarına inanılıyordu. Sultan, başına elli arşınlık bir "sarık saran", topuklarına kadar uzanan giysi giyen, gür ve uzun sakallı bir kimse olarak düşünülüyordu