İzmir’in insanda yarattığı olağanüstü duyguyu anlatacak sözcüklerden yoksunum. Gizem dolu ufacık ufacık sokaklar, girintilere kurulmuş derme çatma dükkanlar, faytonlar, gürültülü tramvaylar, düdükleriyle diğer bütün sesleri bastıran vapurlar, limandaki müzikli gazinolar, sıcak güneş, mavi gökyüzü, altın kumlar, ağaçlıklı yollar ve tabii her yere bir mor perde gibi asılmış mis kokulu salkımlar...