Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Biri, Hiçbiri, Binlercesi
Luigi PirandelloDüşük Puanlı Biri, Hiçbiri, Binlercesi Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Biri, Hiçbiri, Binlercesi sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Biri, Hiçbiri, Binlercesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Doğası gereği sosyal ve çok yönlü bir dünya karşısında kendisi için tutarlı bir kimliğe sahip olmaya çalışan bir adamın trajedisini anlatıyor.
Romanın kahramanı Vitangelo Moscarda, karısının masum bir gözlemi aracılığıyla, arkadaşlarının karakterine ilişkin algılarının hiç de hayal ettiği gibi olmadığını ve kendi özel anlayışıyla göze batan bir tezat oluşturduğunu keşfeder. Varsayımlarını alt üst etmek ve bir tür istikrarlı kimliği kurtarmak için, özenle hazırlanmış bir dizi sosyal deneyler başlatır.
İlk deney olarak Moscarda, kendi kişiliğini dışarıdan birinin bakış açısından deneyimlemeye çalışır. Kendini dışarıdan “canlı” izlemek niyetiyle aynanın önüne koyar; kendini en doğal eylemlerde ve ifadelerde yakalamaya çalışır. Bu ilk deney, Moscarda'nın kendi kişiliği ve kimliğine ilişkin kamusal algıyı keşfetmek için gerçekleştirdiği bir dizi "gerekli çılgınlığın" ilkidir. Bir sonraki bölüm olan "Ayna deneyi" nde çevrimiçi sosyal ağlar alanında daha ayrıntılı olarak tartışılmış ve yeniden çerçevelenmiştir.
Yazar bize şu soruyu sorar, "İnsan bir midir, hiç midir yoksa binlerce midir?"
Ben gerçekten olduğumu düşündüğüm kişi miyim? Hayır, bu, bizim bütünümüzü oluşturan "yüz bin" yönden sadece biri. Bu taraflar, sadece çevremizdeki insanlar tarafından görülebilen, kendimizin birçok versiyonudur. Yalnızca kendimizin “kendi” versiyonumuzu görebiliriz, ancak bu bizim gerçek benliğimiz mi? "Hiç kimse" gerçekten bilmiyor.
Herkese okumasını tavsiye edeceğim, insanı sorgulamaya iten bir kitap. Kendi kendisi hakkındaki fikriyle yani kendini gördüğü şekille başkalarının onu gördüğü şeklin farklı olduğunu aniden fark eden Moscarda'nın girdiği varoluşsal sorgulamayı anlatıyor. Güzel kitap.
Kesinlike okunmalı
Eşinizin sizin kusurlarınızı yüzünüze vurmasına kadar takılabilirsiniz?
Ya başkaları sizi nasıl gördüğünü merak ettinizmi ?
Evet evet soru bu sizi sinirlendirir mi?
Sizi çıldırtır mı? Yoksa size yapılan bu hakaret sizi delirtir mi? Eşinizin kusurunuzu yüzünüze vurması bir toplumun zincirleme kusurları birbirinin yüzüne vurmasına yol açabilir mi? Tabiki de delirmeden önce okumalısınız.
Bir insanın delirmesine şahitlik ediceksiniz hemde her noktasında fakat bu bilindik bir delilik değil son nokta delilik nedir? Bence kesinlikle akıllılıktır. Delirmekten akıllanmaktır.
Kitabın hissettirdiklerini ifade etmem çok zor ama ufak bir yorum yapabilirim;
Normalde de zihnimi yoracak şeyler düşünürüm istemeden, ve bu kitap biraz beni zorladı çünkü kitabı okuyup normal hayatıma her döndüğümde daha çok düşünür oldum. Zihnime mola değil ekstra bir uğraş oldu kitap ve buna bile bayıldım.
Moscarda'nın kendisiyle ve çevresindekilerle kavgası, ama yine de her olaya hakim gibi duruşu çok güzeldi. Derdini çözmeye çalışması, o hararetli tavrı beni etkisi altına aldı. Çok fazla düşünen ve depresif halde olan bireylerin okumasını sakıncalı buluyorum.
Şu alıntıyı ekliyorum. "yanınızda yürüyene, ne denli yüksek sesle:"Ben bu muyum? Ben böyle miyim? Sen körsün! Sen delisin!" derseniz o denli aklı başındasınız. syf117
BÜTÜN MESELE OLMAK MI OLMAMAK MI;
1934 yılında Nobel Edebiyat ödülüne layık görülmüş bir İtalyan Edebiyatı ile karşınızdayım bu kez...
Nasıl anlatmalı,nerden başlamalı, nereye doğru gitmeli ve nerde noktayı koymalı bilemedim.Bildiğim tek birşey varsa o da bir insanın kendi varlığını, varoluşunu evrende ben neredeyim diye sorgulaması kadar üzücü bir durum olmasa gerek...
Bu durumu sorgulatan da, aynı yatağı paylaştığın sevdiğim kadın dediğin varlığın sebep olması ne büyük acı...
Çok basit başladı herşey fakat tüm hayatımı doğumumdan,babamın hayatımda ki yerine,annemin hayatıma katkısına,iş arkadaşlarımın hakkımda ki düşüncelerine kadar sorgulamam ya da kafamda kurup bu senaryoya inanıyor olmam çok büyük bir trajedi evet itiraf ediyorum.
Sonunda size itiraf ediyorum,benim dilimden okuduğunuz satırlar da da yaşamımı başlangıçtan sona doğru nasıl hızlı bir şekilde çöküşe doğru ilerlediğime şahit oldunuz.
Yazmaya başlamam ile siz okurlara sunmam arasında geçen uzun bir süre var yaklaşık on yıl kadar.Bu süre zarfında bazı şeyleri ifade etmem kolay olmadı ki uzun sürdü varolma sorgulamalarım ya da senaryolarım,kafamda kurduklarım.
Hepimiz hiçiz,var mıyız yok muyuz? Adımız ne? Bildiğimiz isim nüfus cüzdanın da yazan isim mi yoksa sana takılan takma isim mi gerçek adın hangisi.Ya da aynaya baktığımda gördüğüm kişi misin? Yoksa aynanın arkasında görünmeyen olman gereken karının olmasını istediğin,herşeye boyun eğen kişi misin? Yani Moscard mısın? Yoksa eşim Dida'nın olmasının istediği Genge mısın? Hangisisin?
Konunun özetini Shakespeare'in bir sözüyle bitirmek istiyorum: "Olmak veya olmamak işte bütün mesele bu".
Sevgiyle Kalın.