Boğaziçi Mehtapları
Abdülhak Şinasi HisarSözler ve Alıntılar
"..En meşhur aşkların çoğu birbirlerinden mahrum kalmış olanlarıdır."
Sebil Yayınları
Azametli kainatın bir kısmında her şey sanki o kadar hayal imkanlarını korumak için kurulmuş gibidir ve sırtlarını güneşe ısıta ısıta dönen kürelerde her şey o kadar hayatın devamı için tanzim edilmiş gibidir ki tabiatın da, toprağın da, her canlı mahlukun da taptığı ancak bu "hayat"ın hepsinin ve her şeyin Allahın olduğu görülüyor.
İnsanın kendini bulması için ne kadar araması lazım geliyor!
Sayfa 19Kitabı okudu
"..En meşhur aşkların çoğu birbirlerinden mahrum kalmış olanlarıdır."
Sebil Yayınları
Denizde mehtap büyük bir şey değildir. Esasen dünyada gözlerin dikkati, sebatı ve ısrarı karşısında hiçbir şey büyük değildir. Sanatkar mevzuu karşısında hayranlıktan ağzı açık kalmamalıdır. Nedim'i duymadık mı ki bize; "Kasd ol büte dinletmedir efsane mi yoksa / Değmez gül ü bulbül bu kadar güft şinide!" diyor! Realist olmak için söylenecek ve ısrar edilecek nokta şudur:
Ayın bir gümüş fanustan sızıyor gibi dökülen donuk ışığı güneşin maddiyatçı ziyası yerine bir maneviyat aleminin nuru olur. Faaliyet ve hakikat ışığı güneş aydınlığı yerine, mehtap bir füsun ve hayal ve aşk ışığı döker ve gönlünden taşan bu ışıkla aydınlattığı her şeye biraz kendi huyunu aşılar. Ayın bir gümüş fanustan geçiyor gibi akseden donuk ışığı bazen nefes alan bir göğüs gibi kabaran sular üstüne dökülür, fakat sulardan bitiyor, çıkıyor gibi görülür.
Dünyanın en cazibeli bir hayali, en tesirli bir şiiri meydana gelmiştir. Hiçbir şey hakikatte maddi mevcudiyeti olmayan bu şey kadar güzel değildir: Suların üstüne dökülmüş görünen ışıklar! Zira sulara karışan aydınlık toprak gibi cansız görünüşlü değil, maddenin üstünde bir unsur gibi canlıdır. Kaynaşan, gözleri kamaştıran bir hayat gösterir. Bu hadise gündüz güneşin ışıklarında olduğundan daha çok, gece ayın tılsımlı nurlarında tesirli bir cazibe oluyor.
Zira insanlar arasında emniyet, muhabbet ve şefkat hislerine dayanan bir susuş, erişebilecekleri en derin sözler kadar güzeldir.
Mehtapla aydinlanan zaman daha yavaş, daha ölgün, daha çok durgun geçen bir havadır. Dikkat ederseniz, mazimiz içinde mehtap, rüyalarımızın yanında bir kandil gibi yanar. Bunun içindir ki onun ışığıyla aydınlanmis zamanlarimiz ruhumuza daha çok siniyor ve ruhumuzda daha yavaş geçen saatler oluyor. Hem hatiralarimizi aydınlatmaya daha çok yarasiyor, hem onun ışığıyla geçen zamanlarimiz hatiralarimizda daha çok yaşıyor.