Okuduktan sonra hemen boğazın sularına atılması ve hızlıca unutulması gerekiyor bu romanın. Ama öncelikle canlı ve kanlı olan bu büyük kurmacanın işbilir biçimde öldürülmesi gerekiyor. Belki yüzyıllık, neredeyse binlerce yıllıkbir tarihe bakan ve ülkemizin birkaç yılında yaşanan kavganın, mevzuların el yordamıyla tarihteki bağlarını kesmeli kesinlikle. Ardından karakterleri, epey bir karakter var romanda, sayalım: Selim İleri, Hermann Hesse, Sezen Cumhur Önal, U2, Martı -şu Jonathan olan-, Sezen Aksu, inanır mısınız Stanjslav Lem, inanmazsanız Unamuno, hatta Kemal Tahir, Neşet Ertaş, Mustafa Kutlu, biraz da Fikret Kızılok. Hepsi ve daha fazlası yok edilmeli. Ya da hepsi tek kişilik hücrelerde, kapı ardında bırakılmalı ki, unutulsun. Ardından Mem u Zin yakılmalı misal. Diğerleri de. Uzakşehir tüm bu gerçeklikler içinde haritadan silinmeli, Aykırı Öyküler Radyosu patlatılmalı. Elif, Musahhih, Saliha Reyna, Marut ve Harut'un kimliklerine el konulmalı. Ardından bu kitap boğazın sularına atılmalı. Çünkü bu kitap çok can aldı, çok kan aktı, atın ve unutabilirseniz unutun onu.
