Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Bonzai
Alejandro ZambraEn Beğenilen Bonzai Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Bonzai sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Bonzai kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.710 üzerinden
“Ödül almış olması ve kısa olması sebebiyle değer vermek istediğim bir kitaptı. Fakat ödül alma sebebi kaliteli bir eser olmasından değil, kitabın sonunu girişte söylemesindenmiş bunu anladım. Farklı bir teknik kullanmış olabilir fakat bu bile kitabı iyi kılmaya yetmez. Geçenlerde vadideki zambak kitabını okurken Balzac ın aşırı ruh çözümlemesi ve mekan tasvirlerinden dolayı kitabı hadsizce beğenmemiştim. Şuan yaşıyor olsaydı bu saatte kapısını çalar ve özür dilerdim balzac tan. Kitaba dönecek olursak; değmez.”
Öncelikle belirtmek isterim ki, spoiler vermiyorum ve kitapları genel olarak da olsa çok fazla anlatmayı sevmiyorum. Kitapların bana neler hissettirdiğiyle ilgilenip, bunlardan bahsetmeyi daha çok seviyorum.
Kitap şöyle başlıyor “Sonunda Emilia ölüyor, Julia ise ölmüyor. Gerisi edebiyat…” Bu cümle arka kapakta da mevcut. Kitabın sonunu bilerek kitaba başlıyorsunuz. Bu biraz can sıkıcı görünse de, hiç de öyle olmuyor. Gerçekten merakla okuyorsunuz kitabı. Her gece sevişmeden önce birbirilerine kitap okuyan, edebiyat seven iki gencin hikayesi. Kısacık ama bir o kadar da vurucu. Zambra’dan okuduğum ilk kitap ama son olmayacağı kesin. Zevkle okudum. Benim için “lezzetli” kategorisine koyduğum kitaplardan biri oldu. Şiddetle ve ısrarla tavsiye ederim efenim.
O İlk Cümle Unutulmaz
Zambra, aykırı bir kalem, uysal değil. Hayata karşı telaşlı. Dünyadan müşteki olanların hayatlarına dokunuyor ve çok da iyi dokunuyor.
Bonzai, bir çaresizlik romanı. Önce cinsel açmazların çaresizliği ele alınmış. Fakat bu çok açık ifadelerle metne yedirilerek değil bırakılarak yapıldığı için zaman zaman gereksiz hatta rahatsız edici olabiliyor. Hikayenin arta kalanı ise, şaşkınlıkla örgülenmiş.
Kahramanımız olan erkek bir kıza ilgi duyar ama ona söyleyeceği hiçbir şeyi, göstereceği meziyeti yoktur. O da kızın çok sevdiği ve kabul edilmediği bir iş için bir iki dakika görüştüğü bir yazardan öğrendiği yeni kitabının ilk cümlesine tutunmayı seçer. Nasıl mı olur? Onu satırla arasında kaybolurken kendiniz bulun.
Kısa, yazarın eserlerine göre kolay okunur bir kitap. Kaba cinsellik bölümlerinden rahatsız olmayacaksanız okuyabilirsiniz.
Emilia ve Julio’nun bu kısacık hikayesi bir son ile başlıyor: Emilia ölüyor, Julio ölmüyor. Ve kafamda çok sevdiğim ‘Love Story’ hikayesi, meşhur soundtrack’i ile eşzamanlı dönüp duruyor.
***
Bu çiftin birliktelikleri diyor anlatıcı, sadece cinsel ve duygusal değil, aynı zamanda edebiydi.
Misal mi? Birbirlerine söyledikleri ilk yalan, Marcel Proust’u okumuş olduklarına ilişkin oluyor. Sonrasında bu yalanı devam ettirebilmek için birbirlerine çaktırmamaya çalışarak Kayıp Zamanın İzinde serisini birlikte ve güya ‘yeniden’ okuyorlar.
***
Bu birlikteliğe tanıklık eden tek edebi şahsiyet Proust değil. Kısacık öyküde bizi Perec’ten Cioran’a, Nietzsche’den Borges’e, Böll’den Çehov’a, Kafka’dan Madame Bovary karakterlerine kadar pek çok tanıdık isim karşılıyor.
***
Ama bu hikaye yalnızca bir edebi eser geçidinden ibaret değil. Aynı zamanda ağacın minyatür bir kopyası olan bonzailerin yaşatılmasının hikayesi.
Ha bir de, ters yönde ölüp trafiği alt üst edenlerin.
***
Eve Dönmenin Yolları’na bayılmış olmam sadece o esere dair bir şey, basit bir tesadüf değilmiş. Bilakis, Zambra’dan okuyacağım her şeyi seveceğimin habercisiymiş. Bu kısacık hikaye ile artık eminim: Alejandro Zambra benim çağdaş yazarlar arasında en sevdiklerimdendir.
***
Bu incecik kitabı ve içinde barınan dolu dolu hikayeyi gönül rahatlığıyla öneririm.
Bu kitap beş yüz sayfada yazılabilir elli sayfada... Zambra, elli sayfada yalın ve akıcı bir dille bize kısacık bir aşk hikayesi anlatmış. Sonu başından belli. Bazı hayatlar böyledir diyor sanki yazar, sonu daha yaşanmadan bellidir.
Uslup açısından yenilikçi, genç adamın ve gizemli şekilde ortadan kaybolan aşkının öyküsü, yani karmaşık hale gelen basit bi hikaye. Alejandro Zambra, genç aşıkların hem uzaklığı hem de yakınlığı aracılığıyla sanat, aşk ve yaşam arasındaki ilişkiyi zekice keşfeden, edebiyat üzerine diyaloglarla daha başka tad bırakan minicik 1hikaye. Bonsai erişilebilir ancak derindir deyimi yerini bulmuş gibi.
Kitap için söylenen "Bir iç çekiş kadar kısa ve bir darbe kadar güçlü."sözü yerine oturmuş doğru bi ifade. Gerçeği büyük edebiyatta ararken onun yerine birbirini bulan iki Şilili üniversite öğrencisi Julio ve Emilia'nın hikayesi. . Genç yetişkinlik boyunca bir araya gelip birbirlerinden uzaklaştıkça!!! Zambra duygusal olarak sürükleyici, yaratıcı bi aşk, sanat ve anı hikayesi anlatıyor.
Ben en çok Proust lu bölümleri sevdim özellikle o bölümlerde bı yer garip bi his bıraktı güzel kitaptı, arada nefeslenmek için damakta güzel tad bırakan minik ama bence eğlenceli, ince vurgulu bi kitaptı...
Alejandro Zambra ve Bonzai ile ilgili birçok önyargılı yazı gördüm kitabını okumaya başlamadan önce. Aslında bir kitabı okumadan, hakkında çok araştırma yapmam. Kitabın adı, kapak tasarımı ve tanıtım yazısı beni aynı anda etkilediğinde o kitabı muhakkak okurum ki konusu, içeriği, tarzı vb. hiç önemli olmaz. Bonzai'yi okumaya da öyle karar verdim ama nedense bu sefer yorumlar da gözüme ilişti.
Bende kötü bir etki bırakmadı Zambra, ve yorumlar kadar çok acımasız olamayacağım çünkü "ilk kitabı" Bonzai yazarın.
İki liseli aşığın kafası güzel,karışık ve asi hikayesi.
Kitap boşluklarla dolu: asi, cinsel, basit, duygusal, coşkulu, çokca argo, hem normal hem anormal,çok sıradan ama çokta müthiş, iç içe geçmeyen bir sürü boşluklar. Üstelik vahşi. Sanırım biraz ben kokuyor ondan bu kadar ısındım Zambra'ya... Kim bilir?
Okumazsanız bir şey kaybeder mısınız bilmem ben kaybetmezdım bence. Ama okuyunca Zambra'yı tanıma kazanımım oldu. Diğer kitaplarını okuma isteği uyandı içimde. Hayata Şili'de, kısa, asi bir mola için öneririm. İyi okumalar.
Bonzai, şiir gibi bir roman. Zerafetle yazılmış ve olabildiğine akışkan. Sanki uyanmaya az kala görülen kısa rüyalar gibi. Tıpkı onlar gibi en ilginç yerinde bitiyor. Anlatılanlar tüm kurguyu kapsamıyor. Aynı hikaye başka bir yazarın elinde tuğla gibi bir romana dönüşebilirdi. Ama Zambra bunu tercih etmiyor. Çünkü eksikleri okurun kafasında tamamlanıyor. Sıkıcı bir ton ayrıntıya da gerek duymuyor. Sonu başından belli, yaşanmaya değmeyen hayatlar gibi.
Zambra'nın bitirdiğim ilk kitabı ama şimdiden favori yazarlarım arasına girdi. Ben sayfalarca ruh tahlili yapan o büyük yazarları okumayı pek sevmiyorum. Sanırım rafine edebi zevklerim yok, hiçbir zaman da sahip olamayacağım. Ama böyle yazarları okuduğumda benim de "işte edebiyat" diyesim geliyor, tıpkı o büyük yazarları okuyanlar gibi.