Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı
Tolga UslubaşBöyleydi Osmanlı'nın Ramazanı Gönderileri
Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı kitaplarını, Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı sözleri ve alıntılarını, Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı yazarlarını, Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Türk Ramazan kültürü & Etimoloji’de Ramazan...
“Türk milleti, Ramazan’ı kendine özgü bir hayat tarzı haline getirmiş ve bu ayda tuttuğu orucu çeşitli kutlamalarla (Karagöz Hacivat gölge oyunları, Ramazan davulcusu, şenliklerle vs) daha yaşanır hale getirmiştir..
Milletimiz 
Yahya Kemal Beyatlı ‘in de belirttiği gibi, Ramazan’ı kendine özgü hale getirmeye, bu ayda yapılan ibadetin adını Arapçadaki ‘SAVM’ yerine ‘ Farsçadaki ‘RUZE’ sözcüğünü alıp, onu ‘ORUÇ’ şeklinde Türkçeleştirmekle başlamıştır..
‘Ramazan’ sözcüğü ise, İbranice ‘Remeş’ anlamına gelen ‘Kor, sıcak kül’ sözcüğüyle eş kökenli.
Arapça ‘Ramad/Rmd’, kuru sıcak’ sözcüğünün mastarıdır ve İslam öncesi Arapların ay takvimindeki Temmuz-Ağustos aylarına verilen isimdir. Yaz dönemine denk gelen aya deniyor. Yani Ramazan ayının genelde sıcaklara denk gelmesinin, kökünde zaten ‘kor’ olmasıyla alakalı..”
( 
Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı adlı kitaptan...)
Bu bereketli ay bizim zengin kültürümüzle birleşince daha bolluk içinde, dayanışma dolu bir ay haline geliyor. İhtiyaç sahibi insanlarımızı da unutmayacağımız bir ay olması temennisiyle...
“Her gelen asır, bir öncekini aratır misali, eskiler de bir evvelki neslin yaşadığı bayram manzaralarını diline dolamıştı. O çok bilindik maziye özlem terennümlerinin bir asır önceki yansımalarında öne çıkan şey, her gün bir şeylerin yok olup gittiği ve unutulduğu gerçeği idi.”
Kültür üzerine…
“Kültürün dini hayata kattığı renklilik bir gerçek ise de, ibadet hayatının geçmiş kültürden medet umar hale gelmesi şuuru zedeleyen ciddi bir tehlike...”
Sayfa 39Kitabı okudu
Böyleydi bizim eski Ramazanlarımız...
Tüm Ramazan ayı boyunca çerez niyetine okuduğum, içinden sayfamda ara ara bilgiler paylaştığım bir kitaptı..
‘Ah nerde o eski Ramazanlar’ demek için çokça sebebimiz var artık, hele ki sevdiklerimizden ayrı kaldığımız şu pandemi döneminde..
Bu kitapta, eskilerin Ramazan gelenekleri, siyah-beyaz resimlerle de, öyle güzel anlatılmış ki; Berat kandiliyle başlayan hazırlıklar, iftar sofralarının adetleri, şenlenen evler, eski insanlarımızın cömertliği, mahya geleneği, Ramazan davulcuları, yardımlaşmalar ve sonu bayram ile biten bir süreç..
Dilerim ki, muhtaçlara el uzatmalarımız, yardımlaşmalarımız, paylaşımlarımız bu bir ayla sınırlı kalmaz, eskiyi yaşatmak adına da elimizden geldiğini yaparız.
Hepinize HAYIRLI, BEREKETLİ RAMAZANLAR diliyor, bu kitabı yeni nesillere de aktarmak niyetine okumanızı tavsiye ediyorum...
Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı , 
Tolga Uslubaş
Unutulan bir Ramazan geleneği: ‘Arife Çiçeği’...
Osmanlı’dan günümüze bayramların özellikle çocuklar için ayrı bir yeri vardır.
Bayramdan birkaç gün önce yapılan alışverişin ardından, sabırsızlanarak bayramlık giysilerini bayramdan bir gün önce giyip dolaşan çocuklara, ‘ARİFE ÇİÇEĞİ’ denilirdi..👫🌸
Bayram heyecanını erkenden yaşayan ve sokaklarda neşeyle koşan çocuklara verilen bu isim, onları aniden açan bir çiçeğe benzetmek için kullanılırdı...
Bugün Arife, neşeyle koşan çiçeklerimiz misali, bayram heyecanımız hiç sönmesin.
Arife Günümüz mübarek olsun.
Nice bayramlara sağlıkla kavuşabilmek dileğiyle...
*Dilbilimsel:
Arife=(Ar. ‘Arefe’) Hacıların Arafat’a çıktığı, bayramdan bir önceki güne denirdi. Günümüzde önemli görülen olayların öncesi için de kullanılır...
(Böyleydi Osmanlı'nın Ramazanı kitabından)
Her gelen asır bir öncekini aratır misali bu serzenişlerin pek de yeni olmadığını öğrendik eskilerin yazılarından. Hani bizim hep o hayalini kurduğumuz dönemlerin bile bu özlemle yanıp tutuştuğunu gördük.
Sayfa 117 - yağmurKitabı okudu