Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ingeborg Bachmann'dan Seçme Yazılar

Bu Tufandan Sonra

Ingeborg Bachmann

Bu Tufandan Sonra Gönderileri

Bu Tufandan Sonra kitaplarını, Bu Tufandan Sonra sözleri ve alıntılarını, Bu Tufandan Sonra yazarlarını, Bu Tufandan Sonra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gelecek bir şey yok artık. Bir daha ilkbahar olmayacak. Herkese kehanetidir bin yıllık takvimlerin. Ama yaz ve hani derler ya, "yazdan kalma" diye, onlar da olmayacak- artık hiçbir şey gelmeyecek. Asla ağlamamalısın, der bir şarkı. Onun dışında bir şey diyen kimse yok.
Belki yıllar var ki, ölmekteyiz. Sürekli yükselmekte bulutlarımız. İncelen havada ellerimiz şimdiden yitik, ya artık sesimiz ve soluğumuz da kesildiğinde, son anlarımıza mı kalacak ilençler?
Reklam
Üstünde yaşadığımız bu kararmakta, dilsizleşmekte ve çılgınlığın önünde geriye çekilmekte olan yıldızda, yüreklerdeki ülkeler boşaltılırken, ona düşünce ve duyguya veda edilirken, insanoğlunun sesi bir kez daha yankılandığında, bizler için yankılandığında, bunun insanoğlunun sesi olduğunun bilincine varamayacak biri düşünülebilir mi?
... yazarın görevi acıyı yadsımak, onun olmadığı yanılsamasını yaratmak, acının hislerini silmek olamaz. Tersine, yazar onu somutluluğuyla benimsemek ve görebilelim diye bir kez daha somutlaştırmak zorundadır. Çünkü hepimizin isteği, görebilen kişiler olabilmektir.
Her tufandan sonra yeniden başlamak belki de hayata
---- ve sen düşüneceksin: daha ne kadar, evet, daha ne kadar direnebilecek bu çarpık gövde fırtınalara?
Reklam
Dündü deyip geçmiyorum. Ceplerimizde bitmiş bir yazın kırıntıları, yine uzanmışız kötücül alayların döşeğine, ve zaman, sonbahara talim etmekte.
Boğulurum getirmese son anda yaprağı
Bu tufandan sonra, isterim ki yalnızca güvercin, ama tek bir güvercin kurtulsun bir kez daha.
Gidiyoruz, Tozlanmış Yüreklerimizle
Şarkı söylüyoruz, ezgi yüreğimizde. Daha hiç duyulmamış oradan çıkabildiği, Ama bilen var bir gerçeği: Tutan olmamıştı bizi kalalım diye.
Zaman Sürgünleri
Belki kaç gökyüzünden geçmişizdir böyle donuk gözlerle, kim bilir? Yani bizler, zaman sürgünleri ve topraklarından kovulmuş, bizler yersiz yurtsuz gece uçucuları.
Reklam
Yarayı Benimsemek
İnsanların birbirini ağır ağır öldürmekte olduklarına inanmıyor musunuz? Kimi zaman herkes açık ve seçik görebiliyor bu gerçeği, ama uzun zaman parçaları boyunca da insanlar yine belli bir dinginlik içersinde yaşayıp gidiyorlar, küçük yaralarıyla, yaralanmalarıyla birlikte ve aslında yaşanabiliyor da bunlarla.
Geri113
207 öğeden 196 ile 207 arasındakiler gösteriliyor.