“Değişim her zaman içten dışa doğru akar. Böylece fânileri her parçanın bütünü de temsil ettiğine ve parça bütüne ait olduğu müddetçe, parçadaki değişimin bütünü de değiştireceği gerçeğine erdirir.
İnsan doğar, büyür; çiçek açar ve solar. Sonra bir kere daha baştan başlar. Ruhun bu çabası ahlaki bir kusursuzluk durumunu ulaşmak değildir, tersine tamamlanmış bir bütünlük hâline gelmektir.”