En Eski Can Veren Pervaneler 4 kitaplarını, en eski Can Veren Pervaneler 4 sözleri ve alıntılarını, en eski Can Veren Pervaneler 4 yazarlarını, en eski Can Veren Pervaneler 4 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çerâğ-ı bezm-i hecri olduğum yapmış yakışırdırmış
Gönül pervânesine vuslat âteş intizâr âteş
Sevgili, ayrılık meclisinin mumu olduğumu söylemiş, iyi de yapmış. Pervaneye benzeyen gönlüm için kavuşmak da ateş ayrılık da ateştir.
Dâne-i fülfül siyâh hâl-i mahbûbân siyâh
Her dü dil sûzend ammâ în kücâ ân kücâ
Karabiber siyah, yarın benleri de siyah. İkisi de can yakıyor ammâ o nerde, bu nerde?
Gönül âyînesin silmek gerekdir kalb-i âgâha
Muhabbet şemsi doğmuşken ne lâzım Mihr ile mâha
Ne müşkil hâcetin varsa hemân arz eyle Allâh'a
Der-i Mevlâ dururken bakma Lütfi başka dergâha
Felekde hâsılı insân isen bir canı incitme
Günâhkâr olma fahr-i âlem-i zî-şânı incitme
Uyanık kalpli kişinin gönül aynasını temizlemesi lazım. Aşkın güneşi doğduktan sonra ay ve güneş doğmasa ne gam. Hayat bitse ne gam. Ne kadar sıkıntın varsa bunları Allah'a arz et. Allah'ın kapısı duruken Lütfi başka kapıyı çalma. İnsan olana insanı incitmek yaraşmaz. Günahkâr olup da Hazret-i Peygamber (aleyhissalâtü vesselâm)'ı incitme.