Bir başyapıt! Bir başucu kitabı!
Vicdan Zorbalığa Karşı Ya Da Castellio Calvin'e.
Zweig'in şimdiye kadar okuduğum en değerli kitabı. İnsanı düşünmeye zorluyor. Karşı karşıya gelmekten korktuğum vicdanımla yüzleştirdi beni.
Zweig, her kitabını titizlikle yazmış. Genel olarak hep vicdanî konuları ele almıştır. Bu kitabında da titizliğinden ödün vermediğini, kitabı yazarken ve yazdıktan sonra fikir alışverişinde bulunduğu dostlarına yazdığı şu mektubunda da görüyoruz:
"İki aydır burada, kütüphanede, bulabildiğim bütün kaynakları okuyorum durmadan; çalışmalarım oldukça ilerledi. Tek endişem -Castellio'ya karşı duyduğum büyük ilgi dolayısıyla- Calvin'e haksızlık etmek, ona karşı düşmanca duygulara kapılmak." Bu nasıl bir hassaslıktır? Hem de bu kitabı 2.Dünya Savaşı döneminde, askerlik yaparken yazmıştır.
"Hakikati aramak ve onu kendi düşündüğü gibi ifade etmek asla suç olamaz." Düşünce özgürlüğü, bu kitapta anlatıldığından daha sade daha yalın daha insanca daha güzel anlatılamaz.
Daha uzun daha güzel bir incelemeyi kesinlikle hakediyor. Ancak benim bu konuda pek kabiliyetim yok. Beni mazur görün.
Kesinlikle okumalısınız!
