Ahmed Arif ~ Cemal Süreya’ya Mektuplar
Cemal’im, Sevgili Cemo, Cemo Kurban, Cemo Baboş diye başlar ustanın 1966-1970 kadar dostuna yazdığı mektuplar
“Malum ben öyle derin aydın değilim. İlkelim! Ama asla onursuzluğa yönelmeyecek, halkın ve hele misyonumu asla unutacak bir ilkel!
“Gelgelelim kitap işine. Sen istedikten sonra benim kabul edemiyecepim ne var! Yeter ki-daha önce belirttiğim gibi-onursuz bir işlemle karşılaşmıyalım. Yani kitabın yazarı sen olacaksın. Üzerinde adın olacak. Bir işkence,hücre ve hastane bölümleri yazdığım yahut anlattığım gibi eksiksiz olarak kitaba girecek. Küfürleri ... geçebilirsin. Bunları garanti ediyormusun? Bu konuda, hangi nedenle olursa olsun, unutkanlık, taviz-yahut es geçme gibi durum hasıl olursa seninle merhabayı keserim [...]
