Farketiniz mi bilmiyorum sanırım kendi çocukluk dönemimizi hepimiz unutuyoruz. Yaramaz, haylaz, enerjik ve heyecanla hayata atılan çocuklardık, ebeveynler tarafından bize dayatılan onlarca gerekli gereksiz kısıtlamalar arasında büyümeye çalışıyorduk. Her şeyde çocukları anlamak veya onları iyi yetiştirmek adına bazı kalıplardan vazgeçmek gerekiyor. Osho'nun dediği gibi bazen onların bedenlerini onlara ait olduğunu farkına varıp ne yapmak istediklerine onlarin kararlarına bakmalı. Sürekli kısıtlama veya kendi kafamızdaki amaç ve o doğrultusunda onlara hükmetmemeliyiz. Çocuklar dünyaya ait, onlar dünyadır. Yeni birer dünya kendileri nasıl şekillenmek istiyorlarsa onlara kolaylık sağlamalıyız. Onları kurallarla geleneklerle koşullandırmamalıyız. Sanırım masum oluşlarına kendi zihin dünyamızdaki kargaşayı empoze etmemeliyiz. Onlara fırsatlar yaratıp onları güzel bir şekilde hakikate yönlendirmeliyiz. Gerçekten güzel bir kitab. Bütün baba ve anne adaylari okumalı diyeceğim de sizde okuyun. Hiç olmasa sizde çocuktunuz bir zamanlar ne çabuk unuttunuz, okuyun pişman olmazsın. Sevgi ile kalsın masum çocukluğumuz.
