Okuduğum ilk Şiir kitabı ve büyük bir hayal kırıklığı içerisindeyim . Içinde bulunan şiirlerin büyük çoğunluğunu hiç beğenmedim . Sürekli olarak birbirini tekrarlayan şiirlerden oluşuyordu. Şu an bu incelemeyi yazmak bile içimden gelmiyor . Örneğin bir şiiri okuyorsunuz içerisinde gizemli bir hava varmış diyorsunuz fakat sonrasında pat diye gayet anlaşılabilir dizelerle devam ediyor , Nedamet , hatıra , çocuk , dağ ... Gibi birden fazla kelime şiirlerde bolca bulunuyor . Anlam dolu dizeler beklemiştim fakat hiç de öyle olmadı. Bazı şiirler , şiir denemesi yapılırken yazılan şiirler gibiydi . Ne üslup ne içerik beni kendine çekmedi . Belki de okuduğum ilk şiir kitabındandır diye düşündüm ama hayır . Öyle değil . Bildiğim anlam dolu , insana yön veren şiirler var ve bu kitapta bu tarz şiirleri bulmak samanlıkta iğne aramak gibi .
Güzel yanları az da olsa var . Şiirlerinde yalnızlığı , yetişkin insanlardan kaçıp çocuklarla oynamayı , onlar gibi olmak istediğini , bir şiirinde kendine ihtiyar çocuk diyor , bunun dışında çeşitli betimlemeler yapıyor Yazar . Bir daha kitabını okuyacağımı zannetmiyorum .Okumasaydım da çok bir şey kaybetmezdim . Ve ilk defa şu cümleyi kuracağım :
Bu kitabı okumanızı tavsiye etmiyorum .