Savaşın etkileri yıkıcıdır, hele çocuklar için. Antranik Dzarugyan Birinci Dünya Savaşı sırasında ailesini yitirmiş yetim Ermeni çocuklarından biri. Kendi yaşadığı yetimhane anılarını ve kendisiyle birlikte aynı kaderi paylaşan diğer çocukları anlatıyor Çocukluğu Olmayan Adamlar 'da. Büyük bir yara izi var kitapta, savaşın ve yıkımın yara izleri. İyiliğe, insanlığa, geleceğe inancını yitirmiş bir sürü çocuğun hikayesi. Çok etkilenerek okuduğum bir kitap oldu.
Bugüne dek en çok okunan Ermeni yazar ve kitabıymış, fakat bizim ülkemizde çok bilinen bir eser değil. Ya da Ermeni edebiyatına karşı büyük bir önyargı var. Edebiyat evrenseldir, Edebiyat bir tarihle hesaplaşma biçimidir, kayıt tutmak, unutmamaktır. Edebiyatın içine girerken tüm önyargıları, milletleri, ideolojileri bir kenara bırakmak gerekiyor diye düşünüyorum. Sorgulamak, anlayabilmek, empati kurabilmek için...
