Demir Dul
Xiran Jay ZhaoDemir Dul Gönderileri
Demir Dul kitaplarını, Demir Dul sözleri ve alıntılarını, Demir Dul yazarlarını, Demir Dul yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsanlar bir şeyi ancak o şeyin kendilerini gerçek anlamda etkilediğini fark ettiklerinde önemserlerdi.
En yüksek noktasında bir taht göründü. Nefes nefese, sendeleyerek doğruldum. Üzerinde oturan buz gibi gözlere sahip oğlana dik dik baktım.
Qin Zheng şaşkınlıkla başını kaldırdı. Çenesini yasladığı eli kucağına düştü.
"Ha." Kısacık, alaycı bir kahkaha attı. "Bak işte bu yeni."
Her şey imkânsız gibi gelse de, asla eskisi gibi olamayacak olsam da, tek yapmak istediğim uzanıp pes etmek olsa da kendimi devam etmeye zorladım.
Sonunda ne demek istediğini anlıyordum. Bedenim, içimden akıp giden duyguların büyüklüğünü kaldıracak boyutta değildi. Nasıl olur da böyle bir öfke hissettiğim hâlde gökyüzünü parçalayıp yeryüzünü yakıp yıkamazdım?
Ne gün ama.
Ne ay ama.
Ne hayat ama.
Doğduğumdan beri bana sayısız yalan söylenmişti. Yeterince nazik, yeterince düşünceli, yeterince alçakgönüllü, yeterince onurlu, yeterince güzel, yeterince memnuniyet verici biri olmadığım söylenmişti. Ve eğer etrafımdakilerin ihtiyaçlarını karşılayamazsam, yaşamayı hak etmediğim.
Propagandadan ibaretti. Hem de hepsi. Sanki gurur duymam gereken tek şey iyi bir hizmetkâr olmakmış gibi, bağlı ve kırık ayaklarımla başkalarının onayının peşinden koşmamı sağlayacak bir propagandaydı.
Bu insanlar, sahip olabileceğim kan bağım olan tek ailemdi. Ne olursa olsun sevmem ve savunmam beklenen kişilerdi. Şu anda onlardan vazgeçmezsem sonsuza dek bana karşı kullanılacak kişilerdi.
Böyle hayat mı geçerdi? Varoluşlarının geri kalanı boyunca araç mı olacaklardı, koz mu olacaklardı?
Bana bunun ne kadar korkunç bir his olduğunu öğreten onlardı.