Derviş
Bahadır Yenişehirlioğluİletiler
Acı çeksin istemem
Bahadır Yenişehirlioğlu
📚 
Derviş
𝚂𝚞𝚜𝚖𝚊𝚔 𝚒𝚔𝚛𝚊𝚛 𝚖𝚊𝚗𝚊𝚜ı𝚗𝚊 𝚐𝚎𝚕𝚒𝚛𝚍𝚒 ç𝚘ğ𝚞 𝚣𝚊𝚖𝚊𝚗. İ𝚗𝚜𝚊𝚗 𝚑𝚊𝚔𝚕ı 𝚘𝚕𝚍𝚞ğ𝚞𝚗𝚞 𝚑𝚊𝚢𝚔ı𝚛𝚖𝚊𝚕ı𝚢𝚍ı 𝚔𝚒 çığ𝚕ı𝚔𝚕𝚊𝚛ı𝚗 𝚗𝚎𝚏𝚎𝚜𝚒𝚗𝚒 𝚍üğü𝚖𝚕𝚎𝚢𝚎𝚋𝚒𝚕𝚜𝚒𝚗.
Derviş
"𝗡𝗲! 𝗔𝗿𝗸𝗮𝗺ı 𝗱ö𝗻ü𝗽 𝗴𝗶𝘁𝗺𝗲𝗺𝗶 𝗺𝗶 𝗶𝘀𝘁𝗶𝘆𝗼𝗿𝘀𝘂𝗻?"
"𝗚𝗶𝘁𝗺𝗲𝗸 𝗴𝗲𝗹𝗺𝗲𝗸𝘁𝗶𝗿 𝗮𝘀𝗹ı𝗻𝗱𝗮. 𝗠𝗲𝗿𝗮𝗸 𝗲𝘁𝗺𝗲."
Derviş
Geçen yıl bu zamanlar da.....
"Kaçış yok babacığım, kaçış yok! Herkes ölecek. Kim mâni olabilir ki buna? Dalgalar kükreyecek aldıkları emir üzerine. Toprağın altı da üstü gibi coşacak öfkeyle. Ölüm, ürkütücü bir hayal değil, gerçeğin ta kendisi. Eğer akıllıysan ölmeden önce hazırlık yap, ölümden sonraki pişmanlık fayda etmez. Ruhunu teslim ettiğin zaman canın önce ayrılık ve hasrete katlanacak. Ölü bedenin yıkama tahtası üzerine konacak, dostlar yıkamak için başına toplanacaklar. Kimsesiz insan, kabre vardığı ve o karanlık yere girdiği gece öldüğünü anlayacak. Can bedenden çıkıp gidince ah edecek. Sonra melekler gelip 'Allah'ın ve peygamberin kimdir?' diye soracaklar. Eğer iyi işlerin varsa bülbül gibi konuşursun ve kıyamet vaktine kadar zamanın mutlu geçer. Günahı çok olan kişilerin dilleri tutulur, cevap veremezler. İyi insanlara cennet kapıları açılır, burunlarına güzel kokular gelir. Hak ve adaletten ayrılma sakın. Sırat köprüsünden seni geçirecek olan odur!" diye bağırdı.
Derviş
Sevgili Dük, ben bu iki dünyanın arasında kaldım. İkisiyle de boğuşmak zorundayım. Padişah oğluyum ve padişah kardeşiyim ben. Şuna da bütün varlığımla inanıyorum ki ben bir padişahım ama aynı zamanda dünyanın en zavallı kişisiyim.
Derviş