En Eski Dil Hurafeleri Gönderileri
En Eski Dil Hurafeleri kitaplarını, en eski Dil Hurafeleri sözleri ve alıntılarını, en eski Dil Hurafeleri yazarlarını, en eski Dil Hurafeleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Türkçenin çok önemli bir zenginliğidir ekler...Yaklaşık 160'i bulan ekleri, Türkçenin öteki dillere göre önemli bir üstünlüğüdür. İngilizce, Fransızca, Almanca gibi büyük dillerin hiçbirinde ek sayısı 160'ı bulmaz; bu, sayılara dayalı tartışılmaz bir zenginlik...Bu eklere bakarak dilimizin öteki dillerden daha doğurgan ve üretken bir dil olduğunu söyleyebiliriz.
Sayfa 75Kitabı okudu
Liste uzun, doğru cevabı verebilen de yok! :)))
"Ailemin ikinci ve ilk kız çocuğuyum."
Bu bozuk cümleyi iletişim fakültesi öğrencilerinin düzeltme girişimleri:
*Ailemin ikinci ilk kızıyım.
*Ailemin ikinci çocuğu olarak ilk kız çocuğuyum.
*Ailemin ikinci ve en büyük kız çocuğuyum.
*Ailemin genel olarak ikinci, kız olarak birinci çocuğuyum.
*Ailemin ilk ikinci kız çocuğuyum.
*Ailemin ilk ve ikinci kızıyım.
*Ailemin ikinci aynı zamanda ilk kız çocuğuyum.
*Ailemin ikinci fakat ilk kız çocuğuyum.
*Ailemin ilk kız çocuğuyum ama ilk çocuk ben değilim.
*Ailemin ikinci çocuğuyum ve kızım.
*Ailemin doğan çocuklar içinde ilk kız çocuğuyum.
*Ailemin çocuğu ve ilk kız evladıyım.
*Ailemin ortanca doğan ilk kız çocuğuyum.
Sayfa 89 - İmge Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
“...Atlar bizi uzak Asya’dan Anadolu’ya getirdi. O atlarla birlikte sözcüklerimiz de geldi elbette...”
Edebiyatın ağrılık merkezinde dil vardır. Dilin ağırlık merkezinde ise halk dili...
Yüzyıllarca yazı dilinin dışına itilmiştir varsıl halk dilimiz. Bir kelimeler mezarlığı vardır Anadolu’da...
12-13. Yüzyıldan Türkçe bir cümle...
“Uluyollar kişioğlunu ulukentlere götürür, Keçiyolu dağlara çıkarır.”
Bulvar, cadde yerine “uluyol”denilmiş; metropol, büyükşehir karşılığında ise, “Ulukent”. Yabancı dillerin baskısıyla yaşatamamışız bu sözcükleri ne yazık ki...
Halk büyük okyanus...
Yeni sözcük yaratma konusunda halk sanki daha yaratıcıdır, çünkü daha cesur davranır. Evlerinde sözlük yoktur, dilbilgisi bilmezler, ama daha yaratıcı, daha cesurdurlar.
Buzdolabı, çekyat, kapkaç, gecekondu, imambayıldı, vezirparmağı, dilberdudağı, kadınbudu... hep halkın ürünüdür.
Dede Korkut
Geçmişteki yapıtlar içinde bugünkü Türkçeye en yakın olanıdır Dede Korkut Hikayeleri. Duru sular gibi tertemiz bir dili vardır; iğretilemelere, benzetmelere, mecazlara baktığımızda büyük bir sanatçının elinden çıktığını düşünürüz hikayelerin. Her sözcüğüne milyonlarca insanın dil zevki katılmıştır. Uyku, “küçük ölüm” diye tanımlanır Dede Korkut’ta.
Dirse Han karısına sesleniyor; bugünkü kaba erkeklerin dikkatine:
Kurulu yaya benzer çatma kaşlım
Çift badem sığmayan dar ağızlım
Güz elmasına benzer al yanaklım,
Kadınım, direğim, döleğim.
Yeni yazarların, özellikle genç öykücülerin Refik Halit Karay okumamış olmaları beni kızdırır. Getirip bana yazılarını gösteren, elime dosyasını tutuşturan her yazı heveslisine önce Memleket Hikayelerini okuyup okumadıklarını sorarım.