Turan Dursun okumaları ile beraber başladığım Dinler tarihi serisini en sonunda bitirdim. Öncelikle kafanızda bazı sorular varsa bu seri o sorulara cevap vermiyor. Aksine kafanızda daha fazla soru işaretlerine neden oluyor.
《☆☆☆》
Başlangıçtan büyüsel dinlere, tarım devriminden neolitik çağlara, Mezopotamya, Eski Mısır, Akdeniz, İsrail, Antik Yunan Tanrıları, Mitoloji, Zerdüştlük, Budacılık, Konfüçyüsçülük derken sonsuz bir deryaya dalıp gidiyorsunuz. İçinden çıkmak imkansız. Ama daha önce okuduğum yüzlerce kaynak sayesinde bir yerlerde taşlara yerine oturdu.
《☆☆☆》
İnsanlar hayatta kalmak için birbirine muhtaç. Bu muhtaç olma durumu kilometrelerce ötedeki toplumları birbirine bağlıyor. Mezopotamya'daki ahiret inancı ve ölümden sonraki hayata hazırlık tıpkı tek tanrılı dinlerdeki anlayışla benzerdir. Birçok inanç sisteminde ölenler mezara gömülür. Mezar kavramı ölümden sonra inancın olduğu anlamına gelir bir nevi. Binlerce yıllık insanlık tarihi birbirine sıkı sıkıya bağlı. İşte dinler tarihi benzerlikleri, etkileşimleri çok güzel bir şekilde ortaya koyuyor.
《☆☆☆》
Mircea Eliade 20. yüzyılın en önemli din tarihçilerinin başında gelir. Yıllarca sahada dolaşan, sayısız dile hakim olmasıyla binlerce kaynakçası olan eşsiz bir bilgeydi. Kuşağının son temsilcisiydi. Üç kitabı da okuduğunuzda anlayacaksınız ki; bütün dünyada tarih ve mekan açısından birbirleriyle bağlantısı olmayan toplulukların mitolojilerinde ve teolojilerinde birçok benzerlikler var. Eliade için din olgusu inanç meselesinden ziyade insan olmanın bir aşamasıydı...
