Enfes bir kitap. Tolstoy' un bir nevi insanların ve yapmacıklıklarının yüzüne tükürüşüdür.
nasıl da anlatmıştır; doğruluğa yönelenin, yapmacık insanlardan ve hayatlardan tiksinişini.ve ancak yaşayan bilir doğruluğa yönelen nehliudov' un yeniden eski yaptıklarına dönme, yozlaşma korkusunu.Dönemin Rusya’sının içinde bulunduğu hukuk sistemini müthiş bir şekilde yansıtıyor.Çürümüşlük,adaletsizlik ,rüşvet.Hukukçuların mutlaka okuması gereken bir kitap.Ayrıca preslerin/soyluların lüks içinde yaşarken topraksız köylülerin açlıkla karşı karşıya olduğunu ve hatta Nevlüdov toprağını bağışlamayı düşündüğünde köylülerin korkup öyle bir şey istemeyiz çünkü tekrar kandırılırız korkusu.Mahkumların hapishane koşullarındaki içler acısı halleri Nehlüdovu çok etkileyip daha önce suçlu olarak baktığı insanların suçsuz olduğu sonucuna ulaşması...En önemlisi Katyuşa için yaptığı fedakarlıklar aslında kendi kendini cezalandıran Nehlüdovdur ve vicdanını rahatlaması için yaptıkları.Çarın yoksul halkı görmemezlikten gelmesi ,siyasi mahkumların buna itirazları sonucu Çarın sonunun yaklaştığının kıvılcımını çakmakmıştır ..Keyifle okuyunuz
