Mülk-i gamda eşk ü âh eğler beni
Ol yirüñ âb ü hevâsı hoş gelür
Gayrı dermân istemez Bâkî kuluñ
Zahmına derdüñ devâsı hoş gelür
Gam mülkünde gözyaşıyla âh eğler beni
O yerin havası, suyu hoş gelir
Artık derman istemez Bâkî kulun
Derdinin yarasına devâsı hoş gelir
Sayfa 161