Kurtulursam bu halimden yakınmam bir daha yaşadığım yaşamdan.
Bilmem, nasıl oluyor.
Bir başkasını değil, kendimi suçlarken,
tüm gün ölü mü canlı mıyım anlamadan geçiriyorum.
--Düzenlenmiştir.--
Ben ki kimi zaman yalan kimi zaman gerçeğim.
Öylece geçer günlerim, aynada görürüm yittiğimi.
Sessizce kayar gençliğim ve uzaklaşır umutlarım
onları yıkacak olan mevsimlere doğru.
Giderek kısalıyor, korkarım, önümde kalan zaman.
--Düzenlenmiştir.--
-
Çok kez insanca görünüşünden ötürü yüreklendim,
saldırıya geçmek istedim güvendiğim korumalarımla,
ona uygun gelecek sözler seçtim kafamda,
düşmanıma karşı, alçakgönüllü ve ürkek.
Çakılıp kaldı aklım gözlerine, boşuna gitti tasarımlarım,
benim her geleceğim çünkü her yazgım,
iyiliğim, kötülüğüm ve yaşamım, ölümüm,
yapacağı tek şey vardı ünün; bıraktı herşeyi o kadının ellerine.
Oluşturamadım bu nedenle bir tek sözcük ağzımda,
anlaşılır olsun, yalnız bence değil, başkalarınca: böyle
yapmıştı beni Aşk, bacaklarım titrerken, sesim çıkmaz olmuştu.
Bildiğim o ki, yürek yakan bir aşk dilimi bağlar,
konuşacak güç bırakmaz insanda.
yandığını açığa vuran kişi çok az seviyor demektir.
Hangisi ilk dizelerim, sonuncusu hangisi olacak?
Çok öykü vardır aslında anlatacağım;
kazılı yüreğimin ortasında
cellatlarımın bizzat elleriyle yazdığı.