Divine Speech Gönderileri
Divine Speech kitaplarını, Divine Speech sözleri ve alıntılarını, Divine Speech yazarlarını, Divine Speech yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tarih boyunca, en iyi kariyer ve eşi bulmak, zenginlik ve şatafatlı eşyalar biriktirmek, toplumda nam ve şöhret aramak, yüksek makam mevki kazanmak için hayatlarını
feda eden şahıslar, nesiller ve milletler gelip geçmistir. Ancak insan hesap vermek üzere bir sonraki hayat mertebesine geçtiğinde, bütün bu çabanın beyhude olduğu ve bu yolla hakiki hiçbir başarı elde edilemedigi ortaya çıkacaktır. Bunun tek istisnası, "iman edip salih ameller işleyenler, birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler"dir.
Nasil ki bir kandil veya yıldızın en berrakça parladığı zaman gecedir, ilahi vahiy tarafindan aydınlatılan saf bir ruh da en çok en karanlık zaman ve mekânlarda parlar.
Şifahi bir edebi eser oluşuyla Kur'ân, muhatabını sadece anlam ve sesten ibaret bir serüvene değil görsel tasvirlerle dolu bir keşif yolculuğuna da davet eder. Kur'an, kullandığı mecaz ve tasvirler sayesinde, kapsamlı veya soyut fikir ve ibretleri hem veciz hem rahat anlaşılabilir hem de akılda kalıcı bir şekilde kullanır.
Kur’ân anlatımının ilginç bir özelliği de muhaliflerinin şüphe ve tenkitlerini sıklıkla kayda geçirmesidir.
"Ben" den "O"na Geçiş
Aşağıdaki ayet, teselli edici özelliğiyle göze çarpar. Söz konusu duygusal etki gramerdeki geçişlerle artar.
"Ey kendileri aleyhinde aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahlar affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir." (39:53)
Allah’ın tesellisi, birinci tekil şahısla söylenen "Kullarim" ile başlar.
Bunun en az iki işlevi vardir. Birincisi; Allah (cc) ne zaman kullarini Kendisine atfetse, tevhidi muhafaza etmek için birinci tekil şahıs
kullanir. (Arapçada kullar -yani ibäd- kelimesinin ibadet kelimesiyle
aynı kökten geldiğinin hatirda tutulması gerekir.) İkincisi; birinci tekil şahıs, kullarının zihninde Allah'a çok samimi, şefkatli ve güven
verici bir vasıf yükleyerek ayetin bundan sonraki gidişatını belirler.
Sonraki ifadelerde üçüncü şahsa geçis, ayetin bundan sonraki kısmına darb-ı meselvâri bir nitelik kazandırır: "Allah'in rahmetinden ümit kesmeyin." "Allah her günahi affeder." "Allah mağfiretlidir, merhametidir." Bunlar, müminin derin pişmanlık ve tevbe anlarında hatırlayabileceği güven verici hakikatler olarak sunulur.
Dördüncü Bölüm: Gramerde Geçişler
Geniş/Şimdiki Zamandan Geçmiş Zamana
Zaman kipinin diğer yönde değiştiği de olur. Geniş zamandan geçmiş zamana geçme, söz konusu eylemin çoktan gerçekleştiğini
ifade eder. Bu tür geçisleri, bilhassa ahiretle ilgili tasvirlerde görürüz.
Bu geçişler, söz konusu tasvirlerin kaçınılmazlığına işaret eder ve gelecek
Kuran’da Gramerde Geçişler
İkinci Tekil Şahıstan İkinci Çoğul Şahsa Geçiş
Bu tür geçişlerle ilgili son bir misal, İsra' Sûresinde mevcuttur.
Allah (cc) bu sefer Şeytana hitap eder:
[Sen] git! Onlardan kim sana uyarsa, sizlerin cezası Cehennemdir.(17:63)
Bu ayette Allah (cc) gelecek nesillerden Şeytana tâbi olacak insanların tamamını, Şeytana olan lanetine ve ceza ahdine dâhil eder.
Abdel Haleem der ki: "Bu geçişin güçlü bir etkisi vardir. Allah (cc), bu şiddetli ikaz ile sadece onlardan birinin böyle bir cezayla karşılaşacağını söylemek yerine, zaman ve mekân fark etmeksizin Şeytana
tâbi olan herkese doğrudan hitap eder."'' Başka bir tabirle Allah (cc), zamanı bir bütün olarak görüp nesiller boyu gelecek tüm insanlara aynı anda hitap etmiş gibi olur.
Muhteşem bir düzen Kur’ân
"Melik, Kuddûs, Aziz ve Hakim"
Bu son örnekte farkli bir kelime sıralama düzenini ele alacağız.
Aşağıdaki örnekte iki ayrı listede bulunan unsurlar sıkıca birbirine bağlı bir sırayla sunulur.Orta dönemden itibaren Mekki sûreler genellikle bir tevhid ifadesi olan Allahı tesbihle veya Kur'ân vahyinin doğruluğunu tasdik ederek başlar.
“Zararı bertaraf etmek fayda elde etmekten önce gelir.”
Sayıları giderek artan mühtediler, Kur'ân’ı Arap edebiyatinin somut bir mucizesi olarak
kabul ederken, İslâm'in baş düşmanları, her türlü çabalarına rağmen Kur’ânın "Onun gibi bir sûre getirin." (2:23) meydan okumasına karşılık bile verememişlerdir.