Öne Çıkan Divine Speech Gönderileri
Öne Çıkan Divine Speech kitaplarını, öne çıkan Divine Speech sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Divine Speech yazarlarını, öne çıkan Divine Speech yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Ben" den "O"na Geçiş
Aşağıdaki ayet, teselli edici özelliğiyle göze çarpar. Söz konusu duygusal etki gramerdeki geçişlerle artar.
"Ey kendileri aleyhinde aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahlar affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir." (39:53)
Allah’ın tesellisi, birinci tekil şahısla söylenen "Kullarim" ile başlar.
Bunun en az iki işlevi vardir. Birincisi; Allah (cc) ne zaman kullarini Kendisine atfetse, tevhidi muhafaza etmek için birinci tekil şahıs
kullanir. (Arapçada kullar -yani ibäd- kelimesinin ibadet kelimesiyle
aynı kökten geldiğinin hatirda tutulması gerekir.) İkincisi; birinci tekil şahıs, kullarının zihninde Allah'a çok samimi, şefkatli ve güven
verici bir vasıf yükleyerek ayetin bundan sonraki gidişatını belirler.
Sonraki ifadelerde üçüncü şahsa geçis, ayetin bundan sonraki kısmına darb-ı meselvâri bir nitelik kazandırır: "Allah'in rahmetinden ümit kesmeyin." "Allah her günahi affeder." "Allah mağfiretlidir, merhametidir." Bunlar, müminin derin pişmanlık ve tevbe anlarında hatırlayabileceği güven verici hakikatler olarak sunulur.
Gündüzün aydınlık ve hareketliliği
ile gecenin karanlık ve durgunluğunun, yaratılışın düzeninde zaruri ve tamamlayıcı rol oynaması gibi, kolaylık ve zorluk da Allah'ın her bir insan için çizdiği planın zaruri unsurlarıdır."
Sayfa 153
İman, insanin en yüksek
ahlaki sorumluluğu ve asıl amacı olarak Allah'a sarılması anlamına gelirken küfür, bunlar ihtiyari bir şekilde inkâr etmektir. Bu sebeple Kur'ân, küfürden kötülüğün zirvesi olarak bahseder. Kur'ân, imanın ve küfrün birbirine zıt manevi durumlarını ele alıp psikolojilerini,ahlâki özelliklerini ve nihai sonuçlarını tahlil eder. Böylece okuyucu,
bu olumlu ve olumsuz tasvirlerde kendi yansımasını görerek islah yoluna girip girmeme tercihiyle karşı karşıya gelir.
“Ticaret ve eğlence”
Altmış ikinci süre olan Cum'a Süresi'nde Kur'ân, erkeklerin Cuma hutbesi ve namazına katılmasını farz kılar. Aynı sürenin sonunda Allah (cc), henüz hutbe devam ederken Hz. Peygamber'i (sav) terk eden kimseleri azarlar:
Onlar bir ticaret (ticâre) ve eğlence (lehv) gördükleri zaman hemen dağılıp ona
Sayfa 82Kitabı okudu
Kâinatın enginliği, düzeni ve insanın gelişimi için uygunluğu Yaratıcı’nın tasarımına ve muazzam kudretine şehadet etmektedir.