Karanlığın perde perde sıyrılması ve sabahın damlalar halinde sızması, çevrenin mahmurluğu ne anlatılabilir ne de seyrine doyulabilir? sadece binlerce sübhaneke.... İnsan, güneşin batışıyla doğuşu arasındaki açıklıkta fırıl fırıl dönen bir sandalyeye oturmalı, sabaha kadar dönmeli ki, ufkun her noktasına girebilmeli. Her saniye binbir ifadeye bürünen güzelliği süze süze, sindire sindire içmeli.