Hataları ve ayıpları örtmek, onları görmezden gelmek şeklinde anlaşılmamalıdır. İnsan, gördüğü yanlışlıkları ve eksiklikleri "emr-i bi'l-maruf nehy-i ani'l-münker" vazifesinin bir gereği olarak elbette dile getirebilir. Ancak burada dikkat edilmesi gereken üsluptur. İnsanlara hatalarını onları rencide etmeden, kınamadan, ayıplamadan, nezaketle söylemek uygundur.