Oscar Wilde’ın Estetizime, felsefeye ve çoğunlukla psikolojik tahlillere dayanan yazdığı tek romanı. Estetizmi savunmasına ve kitapta Basil Hallward’a “Sanatçı güzel şeyler yaratmalı ancak yarattıklarına özel hayatından hiçbir şey katmamalı”(syf:19) demesine rağmen bence bu kitapta kendinden çok fazla şey katmıştır. Derin felsefik tartışmalar, psikolojik tahliller, estetizim ve hedonizme dayanan yaklaşımlarla karakterleri ve olayları ele almıştır. Betimlemeler ve tanımlamalarla Dorian Gray’i Yunan tanrılarını benzeterek tasvir etmiştir ki bu kurguyu oluştururken Yunan mitolojik hikayelerindeki Narcissus ve Adonise benzettiği şeklinde de yorumlanır.Lord Henry nin sözleri üzerine sonsuza kadar genç ve güzel kalmak ve kendisinin yerine Basil Hallward’ın yaptığı portresinin yaşlanıp çirkinleşmesini dileyen sonrasında dileği kabul olunca narsist biri haline dönüşen, kendisine ve güzelliğine aşık olan, kibre kapılan, yozlaşan, sınırları aşan, sonunda da Yunan mitolojisindeki Narcissus gibi yaşamı son bulan Dorian Gray’in hikayesini anlatmaktadır.
Oscar Wilde “ Basil Hallward(kitaptaki sanat dehası müthiş olan karakter) benim olduğumu sandığım kişi, Lord Henry ( kitapta sadece güzelliğe ve hedonizme önem veren çarpıcı toplumsal ve psikolojik tahlilleri olan karakter) dünyanın benim olduğumu sandığı kişi, Dorian Gray ise olmayı istediğim kişi” diyerek kitabını yorumlamıştır.
Okumaktan keyif aldığım bir yapıttı.Oscar Wilde’ın kalemini çok severim. Reading Hapishanesi Baladı adlı şiir kitabını da çok beğenmiştim. Hem mısra hem düz yazı kaleminin müthiş olduğunu düşünüyorum. Okumayı düşünenlere tavsiye ediyorum.
