Cicero dostluk hakkındaki tanımlamalarını, düşüncelerini Gaius Laelius isimli karakter ile 2 damadı arasında diyalog şeklinde aktarmaktadır.
Laelius'un çok sevdiği dostunun vefat etmesinden sonra geçen bu sohbette kendi dostluğundan örnekler de vererek dostluğun ne olduğunun, nasıl dost olunacağının, dost edinirken dikkat edilecek hususların ne olduğu gibi hususlara değinilmekte.
En sevdiğim kısım dostluğun çıkar ve yalan dolan üzerine kurulamayacağı ve makam, mevki, para için yalandan dost kurulamayacağından,
bahsetmesiydi.
Dost edinirken bu anlatılanlara uyarak hareket ettiğimizi farkettim. İçgüdüsel olarak, doğal bir şekilde kurduğumuz bu ilişkinin bu şekilde yazılı bir metinle anlatılmış olması çok güzeldi. Kısa ve öz bir kitap olduğu için de okuması keyifliydi.
