Bitsin istemedim. Uzattım, üstüne düşündüm, surlara baktım, Dicle’yi izledim, toprağa bastım. Dünya bu kadar…
Birbirine değen aynı zamanda kesişmeyen yollarda paralel evrenlerde yaşayan insanların muazzam bi kurgu ve anlatım tarzıyla bağlanan hayatları. Yazarı bir daha ve o kadar çok sevdim ki bu kitabında. Sadece sonunu daha detaylı bitirebilirdi diye düşündüm çok kısa.
Yazarın ilk romanıymış, benim okuduğum üçüncü kitabı. “Sarıyaz” ı okuyunca Sait Faik tadı aldım demiştim dışımdan, artık yüksek sesle söylüyorum. Yazar kurgusal ve dil olarak çok başarılı. Yakın arkadaşım olsun isterdim, insanlara bakışını, gözlemlerini, tespitlerini bilmek isterdim. Kitaplarından kısmetmiş artık :)