“Ne acayip şey bu hayat Aleksey! İnsanlar kör gibi el yordamıyla dolaşıyor sanki;bir birleşiyor,bir ayrılıyor,bazen birbirlerini çiğniyorlar...İşte sen de burada ölümün burnunun dibine gelince,kendi kendine bütün bunların ne demek olduğunu düşünürsün.”