Caeiro, ben sizin içinizdeki en gizli köşeyim, dedi, sizin en karanlık köşeniz. İşte o yüzden öğretmeninizim. Ya kın köydeki kilise çanının, saati haber veren sesi duyuldu. Pessoa, peki ne yapmam gerek, diye sordu. Caeiro, benim sesimi dinlemelisiniz, dedi, gece gündüz, uyurken de uyanıkken de hep beni dinleyeceksiniz, bazen sizi rahatsız edeceğim, bazen beni duymak istemeyeceksiniz. Ama hep dinlemeniz gerek, eğer büyük bir ozan olmak istiyorsanız, bu sesi dinleyecek yürekliliği göstermelisiniz.
Francisco Goya y Lucientes bu kez ona sordu: Kimsin sen? Cadı karısı, benim adım düş kırıklığıdır, dedi, tüm dünyaya egemenim çünkü insanların düşleri hep kısacıktır.