Gassendi felsefesinin en önemli yanı elbette dünyaya dönük yanıdır. Ortaçağ filozoflarının geriye ittiği doğa Gassendi felsefesinde bütün büyüklüğüyle yer alır. Gassendi'nin atomculuğu Fizik adlı kitapta açıklanır.
Yeni sanat Baudelaire'le başlar demek yanlış olmaz. Baudelaire duyguculuğa ters bakmayan bir şairdir, "Benim için duyguculuk güzel'in en yakın en etkin anlamıdır" der.
İnsan her zaman "Siz bana gereksindiğim şeyleri verin, ben de size gereksindiğiniz şeyleri vereyim" deme eğilimindedir. Biz oduncudan ya da ekmekçiden gereksinmemizi karşılamasını isterken onun iyilikçiliğine değil çıkarcı ya da yararcı yanına güveniriz, onların insanlığına değil bencilliğine bel bağlarız.
Diyelim ki bir cumhuriyet düzeni kurduk ve bu düzende yasalara uymayı boş verecek kadar güçlü ya da zengin insanlar var, bu durumda güçsüzler tam anlamında bir güvensizlik içinde yaşayacaklar ve giderek cumhuriyetimiz cumhuriyetten başka her şeye benzeyecektir. Bozulmuş krallıklar nasıl tiranlıklara dönüşürse, bozulmuş cumhuriyetler de başıbozuk düzenler dönüşür.
“İnsanın en büyük gücü kendisine egemen olabilme gücüydü, doğruyu bulabilme ya da seçebilme, doğruya göre yani evrensel ölçütlere göre davranabilme gücüydü.”