Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Duvar
Jean-Paul SartreDuvar Yorumları ve İncelemeleri
Duvar yorumları ve incelemelerini, Duvar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Duvar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
218 syf.
10/10 puan verdi
İnceleme kısmına yazmak zorunda kalsam da çoğu yazdıklarım kitapların bana verdiği ve içimde saklı kalan hislerin kitaplar sayesinde ortaya çıkması. Bu yüzden bu bir inceleme yazısı değildir. İçimden geçenleri ve kitabın bana aktardıklarını paylaşmadan geçmek istemedim.
Sartre'nin nasıl bir yazar olduğunu anlatmaya da gerek yok sanırım. Bu
Varoluş özden önce gelir!
Beş öykünün bir araya gelmesiyle hazırlanan bu kitap, yazarı tanımak için tercih edilebilecek ilk secenek olabilir. Yazarı tanımanın yanı sıra bu kitabı okurken varoluş düşüncesi, varoluş düşüncesi gölgesinde fert, psikoloji, fertlerin aile ve sosyal çevresi ile olan ilişkilerine bir göz atmış olacaksınız. Sartre kısa sayılabilecek bu beş öyküde tercih ettiği karakterler ve onlara giydirdiği kimliklerle aslında toplumda anahtar kavramlar olarak düşünülebilecegimiz bireyi, aileyi, cinsel eğilimleri, bireylerin birbiriyle olan ilişkilerini yalın ve bir o kadar da çarpıcı şekilde işlemiş. Varoluşçuluğun temelinde yatan "İnsanın içinde bulunduğu koşullar içinde yaptığı tercihleri onun kim olacağını ve ne olacağını belirler." düşüncesini harika karakterler ve onların yapmak zorunda olduğu tercihlerle ortaya koyan yazar adeta okurlarına "Buyrunuz eser böyle olur." diyor.
Varolusculuk
kitaptaki 4 hikaye bilinenin aksine ölümle değil varolmakla ve dolayısıyla yaşamakla ilgili jean paul sartre hikayeleridir. Sartre'nin "varoluş özden önce gelir" tezini sürekli dile getirdiği hikaye(leri)dir. 4 hikayeden önceki "Duvar" metninde bir idam mahkumunun son gecesini anlatarak ilerler. Hikayenin sonunda sartre, insanın öz olarak oluşturduğu her şeyin varoluş karşısında ne kadar değersiz olabileceğini ve insanın, en insani davranış olarak,(ki bu bana göre faydacılık olarak betimlenir) sonradan benimsediği tüm ideolojilerden, tüm varolma sebebi olarak görülen unsurlardan vazgeçebileceğini; ölümle karşı karşıya gelindiğinde en idealist kişinin bile varolma arzusu karşısında kolaylıkla kendine ve yakınlarına ihanet edebileceğini anlatır.
duvar g.orwell'in 1984'ündeki "kestane ağacının altında sen beni sattın, ben de seni" mısraları ile bağdaştırılabilir.
Sartre'ın felsefesini hayatıma uygulamaya karar verdikten sonra bu kitabını da ikinci kez okumaya başladım. Açıkçası bu kitabın yazılabilmesi için insanın içinde bir parça delilik olması gerektiğini düşünüyorum. Yani her öyküde bunu nasıl yazmış acaba; bu kadar ayrıntılı -bazı hikayelerde delilikvari cümleler- nasıl kurgulanmış acaba diye düşünmekten kendimi alamadım.
Sartre birbirinden farklı karakter ve olayları aynı soru etrafında döndürerek beş ayrı öykü oluşturmuş. Öykülerin karakterleri ve yaşanan olaylar her ne kadar birbirinden farklı görünse de temelde hepsi hepsi hayatın amacına ve seçimlere yönelik sorular soruyor.
Öykülerin içinden en çok kitaba adını veren Duvar'ı sevdim, iyi bir psikolojik öykü örneği olmuş. Son hikaye Bir Yöneticinin Çocukluğu ise kitapta varoluşçuluğun en belirgin ve en iyi işlendiği öykü olsa daa ben çok hoşlanmadım.
beş öyküden oluşuyor kitap. kitaba adını veren duvar öyküsü ile başlıyor. genel olarak tüm öykülerde kahramanlar sıradan, toplum içinde kaybolmuş ve ben kimim sorusunu soran kişiler. kitabın yazarını bilmesem bunu sartre mi yazmış diyeceğim cümleler vardı. beğendiğim öyküler duvar ve herostratus oldu.
instagram.com/p/CYEPSEdtj4P/?...
Beş hikayeden oluşuyor ve benim hissettiğim kadarıyla, beş tane duvar ve bu duvarın "arkasında" duran beş karakter var. Şöyle tahminen bir inceleme yapacak olursak:
Duvar hikayesindeki duvar ölüm,
Oda'daki duvar psikolojik anomaliler,
Herostratos'taki duvar yıkım,
Özel Yaşam'daki duvar ilişkiler/belki de seçimlerimiz,
Bir Yöneticinin Çocukluğu'ndaki duvarsa kimlik kaygısı.
****bir alttaki paragrafta ufak da olsa spoiler yer alıyor*
Her bir hikayede bu duvarların ardında duran, toplumdan ayrışmış karakterler yer alır. Biri ölümün kıyısında gezer, biri toplumdan itilmiş bir 'deliye' bağlı kalır, biri karıncalar gibi küçümsediği insanlara gücünü göstermek için onları öldürmek ister, biri hem sevdiği hem sevmediği bir adamdan hem kopar hem kopamaz, biri önce kim olduğunu bulmak için serüvenler yaşarken daha sonra 'ne olduğunu' hayatının gayesi haline getirerek tipik bir 'yöneticiye' dönüşür.
Sartre her bir hikayeyi o enfes üslubuyla anlatıyor. Karakterleri derin hissediyorsunuz, duygusal durumlarını derin hissediyorsunuz. Anlatım şahane. Okuyun, okutturun.
Sanırım Sartre isminden korktuğumdan; bir çekinceyle, anlamaz mıyım düşüncesi /önyargısıyla okudum kitabı. Böyle hissedince aldığım tat da azaldı haliyle.
Duvar ve Herostratus öyküleri en beğendiklerimdi; duvar bir tık önde hatta. Karakterlerin psikolojik tahlilleri, gidiş gelişlerini çok beğendim.
Ancak asıl anlatılmak istenenlerin de bir kısmını kaçırdığımı düşünüyorum. hala emin olamadım.
Sartre bana düşündüğüm kadar ağır değilmiş ama yine de Sartre'ye kadar okuyacak daha çok kitabım varmış.
Kitabın yüzde 75 civarını okuyup bitirdim. Devamını okumaya katlanamadım çünkü acayip sıkıcı geldi.
Yani insan gerçekten hayret ediyor, bir Bulantı geliyor gözümün önüne bir bu kitaptaki öyküler arada dağlar kadar fark var. Sartre seni severiz sayarız ama abi sen öykü yazma diyeceğim geliyor. Okumak isteyen varsa ben önermiyorum.
Ha çok boş vaktiniz vardır, sıkıcı kitaplar okumaktan sıkılmıyorsunuzdur o zaman okuyun derim. Belki de sıkıcı olan benimdir. Her neyse inanmayan buyursun denesin..
Duvar, Jean Paul Sartre
Kitabı biraz yavaş okudum. Algılamam, algıladığımı anlamlandırmam uzun sürdü. Ara verip, yazarın varoluşçuluğuna göz attım. Sartre'ın, varoluşçuluğunda ilk olarak görülen, insanın önceden-tanımlanmamış bir varlık olarak ele alınmasıdır. İnsan kendi yaşamını ya da tanımını kendi kararlarıyla verecektir. İnsanın içinde bulunduğu koşullar içinde yaptığı tercihleri onun kim olacağını ve ne olacağını belirler. Bu, "varoluş özden önce gelir" sözünün anlamıdır. Özellikle “Bir Yöneticinin Çocukluğu” hikayesi bu savunduğu fikre net bir örnek oluşturuyor. Oldukça çarpıcı, şaşırtıcı ve dolu dolu hikayelerden oluşan bir kitap. Kitaba ismini veren “Duvar” öyküsü idama mahkum edilen bir cumhuriyetçinin ölümü bekleyişini anlatır. Tüm hikayeleri sarsıcı ve etkileyici bulduğum bir kitap.