Edwin Drood'un Gizemi
Charles DickensEdwin Drood'un Gizemi Sözleri ve Alıntıları
Edwin Drood'un Gizemi sözleri ve alıntılarını, Edwin Drood'un Gizemi kitap alıntılarını, Edwin Drood'un Gizemi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yoluna gitmezsen, senin de gözünü patlatırım ha!”
“Seni küçük şeytan, adam sana ne yaptı ki?”
“Evine gitmiyor.”
“Bundan sana ne?”
Çocuk, “Onu çok geç saatte dışarıda yakalarsam, evine kovalamam için bana bir sent veriyor,” der.
akla derinlemesine hürmet besleyen bir yan vardı. Akıl engin bir dünya bilgisine yelken açmışsa, ya da benim deyimimle, bu bilginin ortasına düşüverdiyse, onun önünde saygıyla eğilirdi. Ona evlenme teklifi ettiğimde, büyük bir huşuyla, ağzından, bendenizi kastederek dökülen ‘Ah! Sen ha!
"Sen öyle istiyorsan, pek tabii Rosa, ama müsaadenle, neden diye sorabilir miyim?”
“Ah! Çünkü kızların seni görmelerini istemiyorum.”
“Hava güzel, ama yine de yanıma bir şemsiye alayım ister misin?”
Rosa asık suratla, bir omzunu kaldırarak, “Saçmalamayın bayım. Ayağınızda yeni cilalı deri çizmeler yok ya,” der.
Edwin, çizmelerine bakar ve içinde onlara karşı ani bir tiksinti duyarak, “Belki bu, kızların gözünden kaçmama neden olabilir diye düşündüm, her ne kadar beni görmüş olsalar da,” diye karşılık verir.
Bakın Avrupada Beşik kertmesi
Benim yakındığım da bu ya. Benim ölüp giden babam ve Pisicik’in ölüp giden babası nedense, kafa kafaya verip bizi beşik kertmesi usulüyle nişanlama gereğini duymuşlar. Ama hangi akla hizmet böyle bir işe kalkışmışlar? Tabii kemikleri sızlamasın, ama bizi rahat bıraksalar olmaz mıymış?
Tekdüze bir yaşam süren bir adamın sinirleri ya da midesi arıza verdi mi o kişi bir fikre takılır kalır, ta ki o kontrolden çıkana, o fikir işe yarar hale gelene kadar.
İnsanda, biri sarhoşken diğeri ise hayvan manyetizması sırasında ortaya çıkan ve asla kesişmeyen iki farklı bilinç durumu mevcuttur; bunların her biri, kesintiye uğramaksızın, süreğen bir seyir halinde kendi yolunu izler. (Böylece, diyelim ki sarhoşken saatimi sakladım, nereye koyduğumu anımsayabilmem için tekrar sarhoş olmam gerekir.) İşte Bayan Twinkleton’ın varoluşunda da böyle apayrı, birbirinden bağımsız iki farklı ruh hali vardır.
Bu mezar taşı için değil mi, Bay Sapsea?”
“Yazı mı? Evet.” Bu sırada Bay Sapsea durmuş, dizelerin sıradan bir akıl üzerindeki etkisini merakla izlemektedir.
“Milimlik yazılar olacaklar,” der Durdles. “Sevgili efendimiz, Bay Jasper, umarım afiyettedirler.”
“Nasılsın Durdles?”
“Ro-mezar-izmalarım azdı biraz ama bu kadarı da olacak artık değil mi, Bay Jasper!”
Bay Sapsea kesin bir ses tonuyla, “Romatizma demek istiyorsun herhalde,” diye atılır. (Yazdıklarının böyle mekanik algılanmış olmasına öfkelenmiştir.)