Tolstoy’un hikayesinin anafikrine göre , insanlar egoist bilinç ve duyguları yadsımalı , bunlara kapılmamalıdır. Sadece kendini , kendi ihtiyaç ve menfaatlerini düşünmek Tanrısal iradeye , Tanrı’nın insanı yaratmadaki amacına uymamaktadır. Şimdi anladım ki Tanrı , insanların ayrı yaşamasını istemiyor. Bu yüzden , her birinin neye ihtiyacı olduğunu açığa vurmuyor fakat Tanrı kullarının beraber yaşamalarını istiyor ve böylece her birine , kendilerinin ve diğerlerinin neye ihtiyacı olduğunu hissettiriyor.
" İnsan sevgiyle Yaşar "