Yayınevine kıza kıza, zar zor sonunu getirdiğim bir kitap oldu. Kazım Paşa’nın yazdıklarını neredeyse olduğu gibi aktarmışlar. Yahu biraz Türkçesini sadeleştirmeniz gerekmiyor muydu? Böylelikle hem hayal kırıklığına uğradım hem de okuma hevesim kayboldu. Ara vererek, zorlanarak da olsa bitirdim ama yayın evine çok kızgınım.
Kitabı alalı bayağı olmuştu ancak 2 ekimde kalleş Ermenistan ile Azeri kardeşlerimizin savaşının başlamasıyla okumak istedim. Böylece daha anlamlı oldu. Ermenistan şimdi nasıl sivillere saldırıyor ve kalleşçe savaş kurallarını ihlal ediyorsa yüz yıl önce de aynısını yapmış. Şimdi devleti ile bunu yaparken o zaman çeteleri ile azılı katilleri ile yapmış. Ar, namus, vicdan gözetmeden hayvansal içgüdülerle katletmiş müslüman türkleri. Karaktersizlikleri ve haysiyetsizlikleri aynen devam ediyor anlayacağınız. Bütün bunlara rağmen sanki tam tersiymiş gibi bir de Ermeni soykırımı yaptığımız iddiaları ile ülkemizi zan altında bırakmak istiyorlar.
Kitapta sadece Kazım Karabekir’in notları yok. Özellikle Rus komutanlar ve bazı ermenilerin de belge niteliğinde hatıraları var. Yayınevi bunları çok daha güzel çevirmiş böylelikle bu yazılardan daha fazla şey öğreniyoruz.
