"Yine de daha fazla vakit kaybedemem.
Her şeyi kendine çeken deniz beni çağırıyor, artık yola çıkmam gerek. Çünkü kalmak, saatler geceyle tutuşurken bile, donmak, kristalleşmek ve bir kalıba dökülmek demek."
Biz seni çok sevdik fakat sevgimiz sözsüzdü ve örtülerin altına gizlenmişti.Şimdiyse o sevgi haykırıyor sana ve örtülerinden sıyrılıp huzuruna bırakıyor kendisini.Hicran vakti gelip çatana kadar sevginin ne denli derin olduğunun fark edilmediği malumdur.
Şüphesiz uzundu surlar arasında geçirdiğim çile günleri. Ve uzundu yapayalnız geceler; kim bırakıp çilesini durmadan ve yalnızlığını yola koyulabilir içi sızlamadan?