Tanrım... Her şeyi silen beş yıl geçmesine rağmen bütün yaşamınca hiç güçlü bir ruhsal telaşa kapılmamış şu zavallı adama bak. Bu nasıl sürekli ve şiddetli bir keder böyle? Bizim üzerimizde en etkili olan nedir? Tutku mu, yoksa alışkanlık mı? Yoksa bütün o güçlü eğilimler, arzularımızın ve fokurdayan tutkularımızın kasırgaları sadece gençliğin bir sonucu mudur?