Merhaba arkadaşlar @eserinkitapligi öncülüğünde klasik okuma grubumuzla beraber Dostoyevski Evsahibesi adlı kitabını okuduk.
Dostoyevski'nin bundan önce İnsancıklar adlı eserini okumuştum. Ve bu kitap üstadın ikinci okuduğum eseriydi. Bir şey itiraf etmek istiyorum bu kitabını okurken sayfa sayısı az olmasına rağmen beni birazcık yordu Ama güzeldi. Bu yorulma bence benim alışık olmadığım tarzda olması etkendi bence. Bunun farkındayım. İnkar etmiyorum şunun şurasında bir kaç aydır klasik okuyorum. Ve benim okuduğum kitapların çoğu ki bu 7 yıla tekabül ediyor. Daha basit, anlaşılır, beni düşünmeye itmeyen, rahat okunan , çerezlik diye hitap ettiğimiz kitaplar dı çoğu... Neyse ben yine konuyu dağıttım arkadaşlar kitaba döneyim.
4 öyküden oluşan bu eserdi. En güzeli tabi ki eserin adını aldığı Ev Sahibe'siydi. Muhteşem bir aşk hikayesi ama, altında yatanları ve verilmek istenenleri de anlamamak mümkün değil. Din ile ilgili anlatımlar yatmakta altında. Yalnız mutlaka bu hikayeyi okumalısınız arkadaşlar. Aşkı anlatması ve tavsiri efsane bence
Duyguları, kahramanların hissettiklerini çok güzel anlatmış. Resmen içinde yaşadım hikayenin
Öyküler ilginç değil ama anlatım tarzı ve duyguyu size hissettirmesi güzel.
Beklenmedik bir anda gelen aşk, üstelik evli bir kadına...
Vicdan ve aşk arasında kalınan ikilem...
Öykülerin bir sonuca tam olarak bağlanmaması kötü olsa da, dediğim gibi aşkı anlatımı ve tavsiri efsane Gerisi bana göre hikaye
Beğendim ve okumanızı öneriyorum.
İyi okumalar diliyorum
Kitapla kalın arkadaşlar
