Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
En Eski Eylül Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Eylül sözleri ve alıntılarını, en eski Eylül kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.510 üzerinden
Batılı anlamda ilk psikolojik roman
EYLÜL 🪐
Türk edebiyatının Batılı anlamda ilk psikolojik romanıdır. Kişilerin psikolojik tahlillerine uzun uzun yer verilmiştir. Yazar Eylül romanını, "İlk eserim son üstadıma" diyerek Halit Ziya'ya ithaf etmiştir. Eylül yalnız onun en iyi romanlarından biri değil, aynı zamanda Servet-i Fünûn döneminin de en parlak romanlarından biridir. Türk edebiyatında psikolojik roman tarzının ilk ve en başarılı örneği sayılan, "üçlü bir aşk macerası etrafında kahramanların an ve durumlara göre değişen ruh hallerinin geniş tahlillerine dayanan" bu roman, bir yasak aşk teması üzerine kurulmuştur. Eylül, eserin hâkim duygusunu açıklayan ve sembolize eden bir kelimedir. Ayrıca romanda şahısların sayısı az olması, şahısların psikolojik hallerini en ince ayrıntısına kadar işlenmesini sağlamıştır. Yazar, genellikle uzun ve birleşik cümleler kullanmayı tercih etmiş, çok fazla betimlemelere yer vermiş, bu durum romandaki hareket akışının az olmasına ve benim de yer yer sıkılmama neden oldu diyebilirim. Sonunun acıklı bitmesi beni çok hüzünlendirdi. Genel kapsamda bakacak olursak basit bir olay örgüsü ve dar bir şahıs kadrosu ile mükemmel bir başyapıt okudum. Türk edebiyatı okumayı sevenlere bu kitabı mutlaka tavsiye ediyorum.
• Herkese bol okumalı, ve huzurlu zamanlar diliyorum.
Mehmet Rauf’un Türk Edebiyat dizinindeki ilk psikolojik roman ünvanını alan eser; bir yandan yalın bir dil, bir yandan karakterlerin iç sesleriyle giriştikleri münakaşaları ortaya sermesi ve diğer bir yandan da her karakterin yapısını olay örgüleri içerisinde irdeleyişi esere kalite katmakla kalmıyor, aynı zamanda bir ilk niteliğine sahip olmasına karşın eksikliklerin görülmesi normal karşılanabilirken bizi bu eksikliklerden de uzakta tutmayı başarıyor.
Etkisinden henüz çıkamadığım, umduğumdan çok daha beni anlatan bir kitap. Evli bir kadın olarak evliliğin içindeki zaman zaman durulmaları, bazen toplumun bizim için biçtiği sessizlik kaftanını giymek mecburiyetini öyle şeffaf aktarmış ki bir yerde kitabı kapatıp "bir erkek nasıl olur da bir kadının hislerini bu denli anlayabilir? Hele ki bir de kadın gözünden kocasına, evliliğe, topluma bakabilmek her erkek yazarın harcı değil" diye düşündüğüm oldu. Yani kısacası ben bu eserinden dolayı yazara sonsuz bir saygı duydum. Benim için yeri başka olan kitaplar arasında yerini aldı. Bu arada bir depremzede olarak depremden etkilenen herkese geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum Hatay'dan sevgilerle.
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum oradan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
İyi ki okudum, dediğim kitaplardan. Her kelimesini hissettim. Çünkü aslında yaşıyordum da. Ne büyük belaydı bu üç harfli kelime.
Öncelikle Mehmet Rauf'un betimlemerine değinmek istiyorum. Yazar o kadar güzel betimlemeler kullanmış ki okurken o konağın terasında denizi izliyorsunuz, tekneyle gezintilere çıkıyorsunuz. Eski İstanbul'ds o tatlı yaz mevsimini yaşatıyor size.
Kitap içeriğine değinecek olursam da içerik olarak oldukça başarılı ve heyecan verici buldum. Zaman zaman karakterlere kızıp yaptığının yanlış olduğu konusunda diretebilirsiniz ancak kitabın güzel yanı da bu zaten. Onları sadece kurgusal karakterler olarak değil, o terasta oturmuş bize yaşadıklarını anlatan dostlar olarak görebilmeyi mümkün kılıyor Mehmet Rauf.
Eski İstanbul'da hem güzel hem de hüzünlü bir yaz geçirmek isteyenleri mutlaka bu güzel eseri okumaya davet ediyorum.