İlk psikolojik romandan beklentim büyüktü gerçekten. İlk yüz sayfası da çok ağır ve hiç akıcı değildi. Ama 100 sayfadan sonra kitap garip bir şekilde akıcılaşıyor. Okuduğuma değdi bence. Edebiyatta yer etmiş kitaplar boşuna yer etmiyor orada. Okunmaya değer.
Eylül hazin bir sonbahar ayı. Kitap bir psikolojik roman olmanın yanında bir de yasak aşk romanı.
Necip Suat'a beslediği aşkı uzunca bir süre gizliyor. Suat da farkında olmadan kendini Necip'e aşık olmuş buluyor. Ama Suat'ın eşi ve Necip'in arkadaşı Süreyya bundan habersiz sıkı dostluğuna devam ediyor. Suat ve Necip artık aradan perdeyi kaldırdıklarında. Olanın Süreyya ya olacağını anlıyorlar. Ve Suat bir seçim yapmak zorunda kalıyor. Kimi seçerse doğru yapmış olur, kime göre doğru olur o da bilmiyor. Ama seçim hakkını kocası Süreyya dan yana kullanıyor.
Kitabın sonunda Suat'ın içinde olduğu ev yanarken, Necip ve Süreyya eve dalar fakat Suat'ın içinde olduğu oda alevler içindedir. Necip tereddüt etmeden odaya dalarken, Süreyya dur Necip demek istese de, artık çok geçtir ve Necip içeri girmiştir. Necip odaya girdiğinde de tavan çökmüştür ve iki aşığımız hazin bir sonla bize veda ediyor.
Kitap keşke daha güzel bir sonla bitseymiş ama güzel bir kitap, okurken sabırlı olun sadece ;)
İyi okumalar :)
Mehmet Rauf 
Eylül
