Fabian Die Geschichte Enes Moralisten
Erich KästnerSözler ve Alıntılar
Yan sokakların birinde harçlıklarını artırmak isteyen liseli kızların gittigi bir pansiyon var. Yarım sene önce pek iyi gizlenemeyen bir skandal oldu; yaşlı bir adam eğlenmek için girdiği odada gerçi beklediği gibi soyunmuş bir onaltı yaşındaki kız buldu ama, malesef kendi kızıydı, bunu beklemiyordu ... Bu şehir taştan olduğu gibi, hala eskisi gibi. Sakinlerine bakarak tam bir tımarhane. Doğuda suç ikamet ediyor, merkezde sahtekarlık, kuzeyde sefalet, batıda fuhuş, ve tüm istikametlerde yıkım.
Sayfa 77Kitabı okudu
Yanlış insanlar ölüyor ve yanlış insanlar yaşıyordu.
Sayfa 164Kitabı okudu
Darılma ama us ve iktidarın asla evlenmeyeceğine inanıyorum. Söz konusu olan bir paradoks, ne yazık ki. Bana kalırsa, mevcut haliyle insanlığın sadece iki seçeneği var. Ya kaderinden memnun değilsin ve durumu daha iyi hale getirmek için birbirini vurup öldürmeye başlarsın ya da tersine -ki bu teorik bir olasılık yalnızca- kendinden ve dünyadan memnunsun ve can sıkıntısının seni öldürmesini beklersin. Etki aynı. İnsan domuz olduğu sürece tanrısal düzen neye yarar?
Sayfa 72 - SelKitabı okudu
Sen güç ve iktidar istiyorsun. Küçük burjuvaziyi birleştirmeyi ve yönetmeyi hayal ediyorsun. Sermayeyi kontrol etmek ve proletaryayı vatandaşlık mertebesine çıkarmak istiyorsun. Ardından da şeytani bir şekilde cennete benzeyen bir kültür devletinin kurulmasına destek olmak niyetindesin. Fakat sana şu kadarını söyleyeyim: Daha oradayken millet dalaşmaya, birbirinin suratını dağıtmaya başlayacak! Tabii asla böyle bir devletin kurulmayacağı bir yana konulursa... Benim kabul ettiğim tek bir amaç var ama o da amaçtan sayılmıyor, ne yazık ki. Ben namuslu ve erdemli insanlar yetiştirmeye katkıda bulunmak istiyorum. Fakat şimdilik, insanların buna elverişli olup olmadıklarını anlamak için, onları incelemekle meşgulüm.
Sayfa 45 - SelKitabı okudu
Hayatta, güzel olanı güzel bulmak neden yeterli gelmiyor?
Pislikten ancak pislenerek çıkılır. Ve biz yükseklere kadar çıkmak istiyoruz.
Sayfa 125Kitabı okudu
Bir Rüya...
Fabian kalktı ve devam yürüdü. Duvarları olmayan bir salona geldi. Sayısız basamakları olan ve salonun bir köşesinden bir köşesine giden bir merdiven vardı. Her basamakta insanlar vardı. İlgiyle yukarıya bakıyor ve birbirlerinin ceplerine sokuyorlardı ellerini. Herkes herkesten çalıyordu. Herkes gizlice önündekinin ceplerini karıştırıyor, ve bunu yaparken, arkasında olan kişi tarafından soyuluyordu. Salon çok sessizdi. Ama buna rağmen herşey hareket halindeydi. Çalışkanca çalıyor ve çaldırıyorlardı. En alt basamakta küçük, on yaşında bir kız duruyor ve önündeki adamın paltosundan bir kültablası çıkarıyordu. En üst basamakta Labude vardı birden. Ellerini kaldırdı, merdivenden aşağı baktı ve dedi ki: "Dostlarım! Vatandaşlar! Dürüstlük kazanmalı!"
"Ama elbette!" diye bağırdı diğerleri koro halinde ve birbirlerinin cebini karıştırmaya devam etti.
"Benimle olan elini kaldırsın!" diye bağırdı Labude.
Diğerleri elini kaldırdı. Herkes bir elini kaldırdı, diğeriyle çalmaya devam etti. Yalnızca en alt basamaktaki kız iki elini kaldırmıştı.
"Teşekkür ederim size", dedi Labude, ve sesi duygulanmış gibiydi. "İnsan onurunun asrı başlıyor. Bu saati unutmayın!"
Sayfa 117Kitabı okudu