Kitabı okurken herhangi bir Behzat Ç bölümü izliyormuşum gibi hissettim. Karakterleri kafamda Behzat Ç oyuncularıyla kodladım nedense. Birbirlerine benzer yönleri vardı bence.
Okuyan herkes gibi ben de “yazarın dili akıcı ve sadeydi” diye düşünüyorum. Daha önce 1-2 tane Türk polisiye kitabı okumuştum. Bu kitap en iyilerinden biri.
Tek olumsuz düşüncem arada sıkıcı kısımların olmasıydı. Buna gerek var mıydı? diye düşünüp bazı sayfaları hızlı hızlı okudum... Ama başlangıç ve final olarak gayet heyecanı fazlasıyla olan bir kitaptı.
Katmanlı bir kurgu, akıcı bir üslupla anlatılan ve merakla izlenen olayların olduğu farklı bir polisiye roman. İnsan psikolojisi, aile ilişkisi, erkek-kadın ilişkisi ve Türkiye panoramisinden kesitler var. Kitapta yer alan her bir kahramanın algısından yaşananlar yorumlanıyor. Romanda hiçbir karakter tek başına mükemmel veya süper kahraman olarak aktarılmamış. Sonu vasat olsa da kitabın genel havasını sevdim, polisiye severlere tavsiye edebilirim ancak; kitabın bazı yerlerinde mantık hataları var ayrıca kitap bana yarım kalmış gibi geldi devamı olmalı diye düşünüyorum.