Kitabı okuduğunuzda bizim Yeşil Çam filmlerinin nerelerden esinlendiğini anlamış olursunuz. Zengin kız Hacer, fakir kız saniha, mazlum, aptal ama hayalperestliği ile aptallığına bahane bulunup aklanan İsmail Tayfur. Nedense Yeşil Çam filmlerine benzettiğim için Hacer'in İsmaili sevdiği belli edildiği anda kızın başına kötü şeyler geleceğini kızın kötü olmasa da okuyucuya sevdirilmemek için zengin şımarıklığı faktörünün ekleneceğini, İsmail Tayfur'un bir sebeple istemese de Hacer ile evlenip hayatını (Hacer'in hayatını kast ediyorum) mahvedeceğini anlıyorsunuz. Zaten H. Z. Uşaklıgil'in romanlarında olay örgütü kalitesinden ziyade mekan betimlemesi, karakter ruh halinin betimlemesi ve karakter tasarlama ön plandadır ve bu bakımlardan kalitelidir. Bu durumda başarılı olmuş yazar cidden. Fakat günümüzde olaya yoğunlaşan romanlar okuyan arkadaşlara sanki bir betimleme paragrafı yağmuruna tutulmuş hissi verecektir( bana da H. Z. Uşaklıgil romanları hep bu havayı veriyor) diye düşünüyorum.
Not: Romanı okurken dikkatimi çeken bir diğer durum da şu. Okumuş kesimin orta tabakası enflasyon yüksekken de düşükken de fakir be kardeşim. Fakir hep fakir. İyi okumalar arkadaşlar.
